 |
| El |
MASAL
Bir
varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal iken,
pireler berber iken uzak diyarlarda bir memleket varmış.
Derken,
Darmadağın olmuş,
Yanmış
Yıkılmış
Ve
Ve
Sonra
Küllerinden
Yoğrulmuş
Ufacık kalmış.
Kendisi ufacıkmış
Ama
İçinde
Devler yaşarmış.
On yılda
Dev adımlar atmış
Devler
Az gitmişler
Uz gitmişler
Dereyi
Tepeyi
Düz etmişler
Kök salmışlar
toprağa,
Tam meyveler
toplanacakmış
Ki
Kurtla kuşlar
dadanmış
Melekler görmüş
Sonra
Söylemişler Yüce Tanrı’ya.
Azrail’i göndermiş
Çok çalışmış
Elinde tırpan
Ve
Derken
Tırpanı körelmiş
Sonra da
Taşa vurmuş
Kırılmış tırpan
Kalmayınca
Elde araç
Terk etmiş
Devler ülkesini.
Kara bulutlar
kaplamış
Birden
Gazabıymış tanrının.
Devler yılmamış
Durmamış
Devam etmişler yola.
Az gitmişler
Uz gitmişler
Dereyi tepeyi düz
etmişler
Sonra mı?
Kara bulutlar
çekilmiş
Yok olmuşlar
Ardından
Masmavi gökyüzü.
Bereketli
Yağmurlar yağmış.
Derken
Bir bir çıkmış
tohumlar
Filizlenerek
topraktan.
Melekler de şaşmış
Bu işe
Korkmuşlar önce
Söylemeye
Yüce Tanrı’ya
Görevdir söylenecek
Korkarak çıkmışlar
Yüce kata.
Telaş etmemiş Yüce
Tanrı
Aferin
Aferin devlere
Öğrendiler sonunda
Herkes gibi
Emeklemeyi
Yürümeyi
Ve
Koşmayı
Hepsinden de önemlisi
Kendi işlerini
yapmayı
Demiş.
Ve
Sonra
Dev ülkesi ermiş
murada
Yüce Tanrı da.
Bitti
Bu masal da
Burada.
Derken
Sabah oldu.
Günaydın
Gözün aydın mavi
gözlü
Dev ülkesi.
20.12.2016-10.44
AYDIN
AYDIN
Halil GÖNÜL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.