Pazar Gözlemim-27-Gündem Pazarı

"Gelin kurtaralım geleceği"

Cehalet Sergisi

                Bugün Cumhuriyet’in doğuşunun 94. Yıl dönümü ama neresindeyiz hedeflerinin bakalım birlikte isterseniz. Benim gördüklerimi sizler de görüyorsunuz mutlaka eminim bundan ama yine de dertleşmek istedim sizlerle, belki sesime ses katarsınız umuduyla. Hep birlikte seslenmek ne güzel olurdu, geleceğe iz bırakılabilir eminim; mini minnacık oyun ve ana kuzusu küçücük: Ağzında daha süt kokan kız çocuklarının bir dini lütuf gibi cehennem zebanilerine sunulması çabalarının önüne geçilebilir böylece. Duyabilirseniz o çocukların seslerini, çığlıklarını eğer sizler de cılız bile olsa ses çıkarırsanız işe yarayacaktır eminim ve o çocuklar da duyacaktır bu sesleri ve çabalarında daha da dirençli olacaklardır.

                Bu yazımı parçalamadan tek parça yayınlayacağım, biraz uzun oldu ama bölünmeden okunsun istiyorum okuyanlar için. Okumayanlara da saygı ve sevgilerimle hoş geldin diyerek başlıyorum işte.

                İster istemez takılıyor insan çevresinde olup bitenlere. Bazen duymayayım, görmeyeyim diyorum ama olmuyor, olamıyor inatla gelip gelip batıyorlar gözüme; bir değil, beş değil ki binlercesi var ortalıkta dolaşan laf lakırdı, yaşananlar. Gel de duyma, görme sıkıysa. Dokunuyor bazıları insanlık onuruma. Başkalarına dokunmuyor mu acaba? Diye soruyorum kendi kendime. Elbet dokunuyor çok insana ama galiba sinsi bir bekleyiş var sabır sınırlarını zorlayarak. Bu bir geçiş dönemi diye düşünerek bekleyişteler, tetikteler tüm tedirginlikleri üzerinde her birinin.

                Aklıma takılan ve ciğerimde cızıltısını hissettiğim şeylere kısa kısa dokunacağım. Biraz da dertleşme sayalım bunu olmaz mı?

                Bu memlekette Cumhuriyet ilan edileli ve ileri hedefler o günün şartlarına göre büyük ve çok çoook uzak bir öngörüyle belirlenmişler bu günlere kadar gelindi düşe kalka taaa 1923’ den beri. Nedir hedefler, ilim, fen ışığında ilerlemek. Akılla hareket etmek. Ulus bilinciyle hareket etmek, gençliğe güvenmek. Cumhuriyet demokrasi ile taçlandırılarak daima demokrasinin gelişen adımlarıyla daha ileriye adımlar atmak.

                Şimdi de bu memleketin ne kadar da cahil kaldığına bir bakalım, gösterilen hedeflerin ne kadarını gerçekleştirmeye yatkın veya gerçekleşenler ne kadar tam ne kadar eksik.

                Bu memlekette hala zebani, sapık mantıkla çocuk gelinlerden, ana kuzusuyken ana olan çocuk kızlardan bahsediyoruz ve devlet eliyle önüne geçilmeye çaba göstermek yerine teşvik eden çalışmalar ve söylemler var. Ne kadar aydındır bu memleket ve memleketin yönetimi?

                Cennette tomurcuk memeli hurilerden bahseden bir zihniyetin dimağının altında yatanı anlayan var mı? Ağzında salyalarıyla sokaklarda boy gösteren ve yönetim kademesinde de alabildiğine çöreklenen bu sapkın ve sapık zihniyete alkış tutan bu toplumun aydınlığından, insan onuruna yakışır bir yaşam seviyesine ulaşmasından nasıl bahsedilebilir?

                Artık bu çağda bu sapıkça zihniyet ve onun uzantıları bu çağa yakışmıyor yalnızca bizim memlekette değil dünyada hiçbir yere yakışmıyor. Onurlu ve haysiyetli değerlendirenler insan gibi değerlendirmeli. Empati mekanizmasını çalıştırmalı eğer biraz insanlıktan nasibini almışlarsa.

                Cehalete ve sapkınlığa karşı durmak insanlık onuru ve haysiyetine en çok yakışan durumdur, cehaleti nimet sayıp üzerine çöreklenen zihniyetin kökü kazınmalı artık bu çağda. Cumhuriyet demokrasi ve insan onuruna yakışan şekilde taçlanarak yarınlara taşınmalı omuzlarda. Bunu yapmak tüm insanlık olarak boynumuzun ve çocuklarımıza, geleceğimize olan borcumuzdur.

                Gelelim memlekette oynanan tiyatroya, seçim, geçim ve istifa. Evet tiyatronun adı bu bence. Eğer vatandaşın seçmesi söz konusuysa vatandaş görevden almalı değil mi? İşin doğası gereği olması gereken budur. Bu çağda ispatlanan bir durum ortaya tüm açıklığıyla çıkmıştır sayelerinde oyuncuların. Her oyunun bir senaristi vardır, senaryoyu hayata geçirenler vardır. Arada senaryoda duruma göre değişiklikler yapılır ortama ve gelişen şartlara göre.

                Memleket yönetimi ve demokrasi denilen kavramın içi boşaltılarak basit ve cahilane bir senaryoya dönüştürülüp cahil cühela oyuncular tarafından icra edilirse işte ortaya çıkan oyun böyle olur, “siktir git” denir zamanı geldiğinde akan zaman içinde.

                Akan zamanı durdurmak mümkün mü? Elbette değil akan zaman sürükleyerek alıp götürüyor her şeyi, yaşamın doğası bu. Önüne dikildiğinde bazı şeylerin seni de sürükler götürür atar bir şelaleden aşağıya; şelaleden akışı seyretmek güzeldir ama bir de şelaleden düşene sormak lazım “nasıl keyfin?” Diye.

                Bırakın düşsünler şelaleden, seyredin keyfinizce sizler de. Bu dönem geçecektir ama kalıntılarını, pisliklerini çökelte çökelte yol alacaktır bu hezeyan. Temizliği uzun zaman alacaktır elbet, bazılarının üzeri kapatılacaktır üzerinden geçerken çökelen heyelan topraklarıyla. Yüzyıllar sonra nehir yön değiştirdiğinde ortaya çıkacaktır eminim. Hep öyle değil midir?

                Gelelim Cumhuriyet meselesine. Evet CUMHURİYET. İçinde yaşanılan çağda insana yakışan yönetim biçimidir şimdilik eğer uygun ellerde kullanılırsa. Görülüyor ki bir ülkede yaşayan insanların da kalitesi önemli hangi ellerde değerlendireceği konusunda. “Her toplum kendine layık olan yöneticilerini seçer” diye boşuna söylenmemiş yılar yıllar öncesinde, yönetim konusunda kafa yormuştur bu insan denilen canlı türü.

"Senaryo revizyonu"

                Akan zamanlar içinde kendi kendilerini de yok etmenin bir aracı olarak kullanılmıştır yönetim biçimleri. Adına seçim denilen kavram geçim olarak değişmiş ve geçinme yöntemi olarak kullanılmıştır cahil cühela, aklı kıt toplumlarda. Parazit gibi sırtlarında taşımışlardır kanı emildiğinin farkında olmadan. Düşünebiliyor musunuz kanı emiliyor, iliği emiliyor kemiklerinin içinden hala da farkına varamıyor, sendelemeye başlıyor halsizlikten, komalık olacak yakın zaman sonra hala da farkında olmuyor. Bunun adına ne demeli başka, cehalet kör ediyor insanları; halsiz, elsiz ayaksız akılsız bırakıyor ve ortalıkta dolaşıyor hiçbir şeye aldırmadan. Karnına iki lokma girdi mi bayram sanıyor kendine ikram edildiğini düşünerek kendisinin neyi ikram ettiğinin farkında olmadan

                Cehalet bunun adı, cehalet üstüne çöreklenip ilik emenleri besler daima. Hiçbir şeyi başkasına bırakmaz cehaletin nimetlerinden palazlanan, kendine döndüğü zaman iğnenin ucu ne yapacağı kestirilemez, yok edişe doğrulur hemen. Dünyada örnekleri vardır bakılırsa eğer.

                İnsanoğlu hayvanlar ve doğayı gözlemleyip taklit ederek geliştirmiştir kendisini ama kendisinin geliştiği doğaya ve canlılara da ihanet etmiştir akan zaman içinde geleceğe giden yollarda da benzer şeyleri yapmaması için hiçbir sebep yoktur. Toplum olarak arkasında durduğunuz yöneticilerinizin karakterlerini irdeleyip durulması gerekiyorsa sağlam durmak lazım aksi halde karaktersizlik de giyeceğimiz, daha farklı bir ifadeyle giydirileceğimiz bir kıyafet olarak konulacak yatağımızın baş ucuna.

                Bu bir siyasi bakıştan öte tespittir. Siyasi bakış diye bakmak çok hafif kalır ve açıklamaya yetmez hiçbir şeyi. Yaşanılan olgulardır söz konusu anlatılmaya çalışılanlar. Ben dilim döndüğünce çaba göstermeye çalıştım. Takdir ya da lütuf beklemiyorum yalnızca içimdeki sızının biteceği bir günün gelmesi umuduyla çaba göstermeye gayret etmeye çalışıyorum.

                                                                                       29-10-2017

          Halil GÖNÜL

Görsel: Google Görseller