Sarılıp Yattım Fıstıki Yeşile

Işıklar

İşte,

Yanmaya başladı yine,

Evlerin ışıkları;

Ben de yaktım ele güne karşı,

Bir odayı.

“Yaşıyorum, yaşıyorum

Bugün de,

Yarına Allah kerim.”

Bilmiyor başkaları,

Koskocaman ev:

Beş oda

Ve

Tek başıma.

Issız,

Soğuk

Alabildiğine;

Kime ne!

Evet

Yanmaya başladılar yine

İnat edercesine

Düne,

Güne.

Soluk bazıları,

Bazıları da parlak,

Süt beyazı olabildiğine.

Masa lambası benimkisi de;

Düşük voltajlı,

Sarımtırak;

Bana benziyor.

Olsun

Yaktım ya!

Düne,

Güne inat.

İspat bu, ispat:

Var demek,

Hayat;

Her şeye inat.

Pilav yaptım az önce

Tereyağlı.

Biraz diri kaldı,

Olsun varsın;

Ekmek yok

Soğuk mantar sote

Döktüm üzerine

Dünden kalan;

Çaldım kaşığı,

Çaldım kaşığı

Doydum bugün de;

Yarına eriştiğimde

Belki olur ekmeğim de.

Olsun

Ben de yaktım ışığı

Yine de;

İnat olsun diye

Düne,

Güne;

İnandı herkes bugün de

Ölmediğime.

Başka iş kalmadı güne

Bir de çay demlerim

Hepsinin üstüne;

Değmeyin keyfime!

Geceyi dinlerim biraz

Hatırı kalmasın,

Sonra da

Elveda güne,

Geceye;

Yolculuk başlar soğuk döşeğe.

Sarılır yatarım

Kardeş kardeşe,

Alıp koynuma yastığımı:

Benzer fıstıki yeşile.

İşte böyle,

Geçti akan zamanda

Bir günüm de.

26-10-2017

Halil Gönül

Görsel: Google Görseller