Yemek Kokusu
Yemek kokuları
gelince burnuma
Evlerden,
Sokaklarda
dolaşırken;
İçi cız eder mi
insanın,
Ediyor işte,
Ediyor;
Güveç’ teki kuru
fasulyeye kızgın tereyağı dökmüş gibi
Hem de.
Ardından başlıyor
Kaşık, tabak
senfonisi kulaklarımda
Derken
Çocukça kavgalar
Koro halinde;
“Ben, ben, ben de.”
Yayılıyor
Koku
Gökyüzüne,
Kızıyorum
Kendi kendime;
Bazen kızılıyor işte,
Nedensiz de.
Sonra
Diyorum içimden
“Ne güzel işte!”
Bir gariplik var
Bu gidişte;
Yollar bitti mi, ne?
29.03.18
Halil Gönül
Görsel: Google Görseller
İnsan yaşadığı sürece yollar da bitmez gidilecek evlerde. Yaşam var olduğu sürece umutda var olacak. Nice mutlu umutlu günlere inşallah...
YanıtlaSilmeczup yazar,
Silevet, size katılıyorum. Nice umutlu günlere...