Evde herkes sevinçli

Eve bayram geldi.

Evde bayram yaşandı. Kadın sevincinden sabaha kadar uyuyamadı.

Anamla epeyce geç vakte kadar sohbet edip dertleştiler. İş kesinleşsin, sonra haber vereyim babama diye düşünmüş kadın önce. Ne olur ne olmaz bir de iş miş bulunamazsa hiç olmazsa gidecek yerden olmayalım kaygısı varmış aklında. Sevinirler onlar da sevinmezler mi. düzenli bir işi olacak, çocukları okula gidecek. Bir göz oda bile olsa idare ederler bir süre. Hem kendimizi toparladıktan sonra onlara da yardım ederim az çok, elimden geldiği kadar.

İbram’lara aynı sokakta elli ev ilerimizde iki odalı bir ev tutuldu. Hemen lazım olan eşyalarının bir kısmını bizden toparladık bir kısmını da taksitle satın aldık. Mahallede eş dost duymuş, onlarda yardım ettiler ufak tefek. Kadın yeniden doğmuş gibi oldu. Yürüyüşü daha sağlam basıyordu yere. Kendine güven gelmişti. Çocuklarını ele eline baktırmayacaktı, en önemlisi de buydu. Çocukları da çocukları. Kadın neredeyse çocuklarından başka bir şey düşünmüyordu. Kendisi için bir şey istemiyordu kadın.

Zaman çabuk geçti. Okul zamanımız geldi. İbram ve ben aynı okula kayıt yaptırdık. Numaralarımız arka arkaya.  Kız kardeşini de ana sınıfına yazdırdılar. Sabah oldu mu çocuklar okula anası işe gidiyordu.

Hep birlikte fotoğraf çektirmek istedi kadın. Bize geldi tatil günü öğle vakti. Elleriyle yaptığı bir şeyler de getirmiş. Anama verdi mutfakta. “köye, babama göndereceğim fotoğrafı. Meraklanmasınlar bizim için.  Bilirim rahat etmez onların içi görmeyince. Ne de olsa ana buba işte. Çok emekleri var üstümüzde çok.

O yaşta bizim karnımızı doyurmak için uğraştılar yaz demeden kış demeden. Yemediler yedirdiler, giymediler giydirdiler. Hele çocuklara! Üstlerine titreyip durdular. Kaşları çatıldı mı bana sorarlardı “bir şey mi istediler de hayır mı dedin çocuklara” diye. Hem üç beş de olsa para yollayayım istiyorum. Elim rahatladı sayılır. Bundan iyisi canımızın sağlığı. Sayenizde bu günleri de gördük. Siz olmasanız köyde aç sefil sürünecektik. Çocuklarım da aç sefil kalacaklardı. Okula da gidemezlerdi. Zorla da olsa elde avuçta olmayınca ne yapacaklar.

Devam edecek...
Görsel: Gg