Yavrunuz Kaçırılsa Ne Hissedersiniz? -8 /13

"Nalbant konuşuyor"

Kayıp Kızın Yaşadığı Yeri Bilen Birisi

“Bak sana ne diyeceğim kardeş, bizim köye bir kız geldi yıllar öncesinde, aynen senin dediğin tariflere uyuyor. Garipçe, zavallı yalnız, kimsesiz bir kızmış. Birkaç gün köy odasında misafir ettik. Arkasından da durumu iyi olan birisi yanında iş verdi ona.

Yıllardır da onun yanında çalışıp, karnını doyurup gider. Arına, namusuna söz söyletmedi bu günlere kadar. Çok da çalışkan ve her iş geliyor elinden.

"Tarif edilen ev"

Çok isteyenler de oldu ama bir türlü kabul etmedi kimseyi. Ben buraya gelmeden önce de yine zengin birisi dünürlüğe gidecekti çalıştığı adama, o kızı oğluna istemek için. Ne oldu sonuç bilmiyorum.” Dedi nalbant.

Gözleri sevinçten parladı birden kızın babasının. Köyün adını adresini aldı nalbanttan, yolunu öğrendi ve hemen kalktı yerinden, birkaç adım attı “sağ ol, Allah razı olsun senden bin kere” diyerek daha hızla yol almaya başladı evlerine doğru.  Nalbant arkadan “Çıkını unuttun” dese de hiç duymadı adam.

Köye varmış adam ve elindeki ismin evini sormuş önüne gelen kişiye. Göstermişler evi. Hali vakti yerinde birine benziyormuş karşıdan görünen evin durumu. Kapıyı çalmış. Bir süre sonra kapı açılmış. Karşısında duran biricik kızıymış. Kızı da kendisini karşısında görünce birden çok şaşırmış, dili tutulmuş heyecandan konuşamamışlar bir süre ve sarılmışlar birbirlerine.

“Kimmiş kızım gelen” diye seslenmiş arkasından bir erkek sesi. Tutmuş babasının elinden içeriye götürmüş, “sen uzak yoldan geldin, aç susuzsundur, sofra hazırlayayım sana baba” diyerek. Hiçbir şey söyleyemiyormuş babası hala.

Sofra

Kız ne varsa evde, bir sofra hazırlamış getirmiş. Tam da öğle vaktiymiş, evdekiler de gelmişler sofraya “Babam” demiş kız diğerlerinin yüzlerine bakarak. Onlar da şaşırmışlar çünkü kimsesiz diye biliyorlarmış kendisini.

Baba dediği ve yanında çalıştığı evin reisi gülümseyerek başını kaldırıp kıza ve babasına bakarak “sen bizim kızımız oldun artık, seni kimseye vermeyiz baban bile olsa, öyle değil mi hanım, sen ne dersin?” demiş şaka ve ciddiyetle karışık.

Şaşkın şaşkın kızına bakan babası başını hafif önüne eğerek “Allah razı olsun sizlerden, hakkınız yok değil elbette, kaç yıldır analık babalık etmişsiniz kızıma aç açıkta bırakmamışsınız, kem söz söylememişsiniz, söyletmemişsiniz de.  Sayenizde bu günlere gelmiş. 

Benimki de can havli işte ne yaparsınız, kaç yıllardır kayıp olduğundan beri bir türlü sönmedi yüreğimizdeki ateş ama bu günleri de gördüm ya! Yaratana şükürler olsun.” Demiş boynunu burmuş kızına bakarak.

Not: 8/13

1/13 gelsin...

26-08-2017-19.40 

 Halil GÖNÜL

Görsel: Google Görseller