Yetişkin ve Çocuk-2-Çocuğun Yaşadığı

"Okulda yaşadıklarını anlattı"

1. Bölüme ulaşmak için tıklayınız,

Kendisine bakan annesi ve babasının gözlerine baktığında çok aciz göründüklerini fark etti çocuk. Üzüldü, bu duruma kendisinin sebep olduğunu düşününce.
Yerinden kalkıp annesi ve babasının yanına gelerek yere oturdu ikisinin ortasına. Tedirginlikleri artmasıyla birlikte daha rahat görünüyorlardı mesele çözülecek diye.

“Anne, baba bugün bir olay yaşadık okulda. Ben haklıyken haksız duruma düşürüldüm ve öğretmenime ve müdürümüze anlatamadım durumu, daha doğrusu benim anlattıklarıma inanmadılar.

Durum şu: yeni aldığımız kalem var ya hani, işte o kalemi benden istedi o çocuk. Vardı ya hani şımarık bir çocuk, babası öğretmenmiş siz tanıyorsunuz babasını da.” Annesi ve babasının gözlerine bakmaya devam etti, anlayıp anlamadıklarını ölçmek için. Hiçbir tepki vermeden can kulağıyla dinliyorlardı kendini.

“Tamam ben hatırladım çocuğu ve babasını” dedi anası. Genellikle okulla anası ilgileniyordu, arada babası da gidiyordu ama çok fazla zaman ayıramıyordu kendi işlerinden. Hanımının yüzüne baktı adam arkasından “Eee yavrum?” dedi ve tekrar oğlunun gözlerinin içine bakmaya başladı dikkatlice.

Sınıfta ikimiz yalnızdık, beni tehdit etmeye başladı kalemimi vermeyince ve elindeki kurşun kalemi kolunun birçok yerine var gücüyle batırmaya başladı karşımda. Gözlerinden yaşlar geliyordu ama ağlamıyordu. Kolunu yakaladım engel olmaya çalıştım bu arada bağırmaya başladı. Sesi duyan başka çocuklar geldi bu sefer içeriye. Hemen öğretmene gitmişler şikâyet etmeye, bahçede bulmuşlar öğretmeni. Öğretmen içeriye koşturarak girdi ben ellerini tutarken gördü.”

“İyi bari” dedi anne ve babası öğretmenin içeriye girdiğini duyunca.

“İyi değil işte, iyi olmadı yani. Çocuk başladı ‘öğretmenim bu benim her yanıma kalem sapladı” diye şikâyet etti beni. Öğretmen müdürün odasına götürdü beni. Bana bakışlarından benim yaptığımı düşünüyor olduklarını anlıyordum. Onlara anlattım her şeyi başından sonuna ve onun ellerini tutmamın nedeni kendisine kalemi batırmasına engel olmak içindi dediysem de kimseye inandıramadım. Çocuğu çağırdılar arkadan ve çocuğun kolunu açıp baktılar. Beş altıdan fazla gibi gördüm ben kanayan yerleri. Tüylerim diken diken oldu kolunu seyrederken bile, aklım almadı bir türlü nasıl yapabilir bir insan bunu kendine?

Neyse fazla uzatmayayım, müdür ve öğretmen bana kızgın kızgın bakarak ‘bir daha olmasın tamam mı? Haydi çıkın şimdi” dediler ve müdür odasını terk ettik. Çocuk pek sevinmişti bu duruma sırıtıp durdu karşımda akşama kadar.”

2/4

Devam edecek.

Görsel: Google Görseller