Gönlü Zengin Yoksulluk-4-Sarı Dana Huysuzlandı

Ay-Bulut

Sarı Dana’nın Huysuzluğu

Ay bulutların arasından arada sırada göründüğünde fener tutmuş gibi aydınlanıverir ortalık ama kısa sürer bu durum, gözleri de bozar bir anda. Uyumsuzluk yaşanır bir süreliğine. Bu esnada her şey göze hareket halindeki cisimler gibi görünmeye başlar.

Yemeğimizi yiyelim de bir an önce geç olmadan komşulara akşam oturmasına gidelim diye acele ettik. Tam soframızı kurduk, kaşıklamaya başlayacağız babamın pişirdiği bol domatesli bulgur aşını, bizim Sarı Dana'nın huysuzluğu başladı ve gitgide artmaya başladı huysuzluk. Deşinmesi hayra alamet değildi. Babam dikkat kesildi ağzındaki lokmayı bile çiğnemeyi bırakarak. Ben de öyle elbette; gözlerimiz, bizim Sarı Dana'da ve etrafta.

Ay buluttan çıkıverince Sarı Dana'yı net bir şekilde görüyoruz ama bulut inatla hemen kapatıveriyor Ay'ın önünü ve ortalık hareketleniyordu gene. Bir değil binlerce hareketlilik oluşuyordu gözlerimizin önünde, ince, kalın iplikler, urganlar gibi bir sürü ne olduğunu bilmediğimiz şeyler.

Babam acele etmeye başladı yemesini hızlandırdı, kaşık kaşık üstüne alıyordu lokmalarını. Ben de uyuyordum ona. Dağın başındayız ve bir silahımız bile yok, olanı biteni kör bıçak var, bir de babamın paslı kaması. Gerçi düşmanımız falan yoktu bildiğim kadarıyla ama olsun tedbir tedbirdir sonuçta, can meselesi; ölüm kalım meselesiydi durum.

Sarı Dana hafif olan nefes alıp vermesini artırmaya, deşinmeye başladı arada bir. Mesafemiz 100 metre kadar var ve rüzgâr da o taraftan bize doğru esmeye başladığı için her şey geliyordu kulağımıza.  Babam yavaşça kalktı sofradan ve bana fısıltıyla “sen burada otur oğlum, sakın yerinden ayrılma; yorganın içine gir kıpırdamadan kal orada, ben gelip haber verinceye kadar” deyince tüylerim diken diken oldu.

4/9

Devam edecek...

1/9'a dön...

Görsel: Google Görseller