 |
| "Küskün" |
Nefes
Küsmeye görsün insan,
Ne barışabiliyor,
Ne de kavuşabiliyor;
Yanıyor dünya,
gözleri önünde,
Sönüyor;
Kara kavruk oluyor,
Ne heves kalıyor
Yaşamak için;
Ne de hedef,
Ulaşmak için.
Küsmeye görsün insan,
Kendine:
Ne cennet,
Ne de cehennem;
Fark etmiyor.
Alınan nefes bile çok
geliyor.
16-07-2017-1200
Halil Gönül
Görsel:Pixabay.com
yine de hayata tutunmak için ufacık da olsa bir umut vardır be hocam. Böyle koyvermemek lazım kendimizi.
YanıtlaSilGüzel bir şiir olmuş ellerinize sağlık :)
Rukiye Eğlence,
SilTeşekkür ederim. size katılıyorum elbette.
Nefes alabildiğimiz sürece umut her zaman vardır. :)
malesef.
YanıtlaSilözlem kutlu,
Silevet haklısınız. :)