"İki evin kıymetlisi olan kayıp kız" |
Kayıp Kızın Kıymeti
Karşısında bir babanın durumunu gören adamın içi sızlamış, boynunu
buruk görünce, durumu yumuşatmaya çalışmış: “Şaka şaka, benimki de laf mı
canım, siz bakmayın benim dediklerime. Elbette sevdik şirin, tatlı kızı. Bizim
de kızımız vardı, biricikti o da bizim için. Daha beş yaşına varmadan, amansız bir
hastalık aldı onu elimizden, ne dersiniz takdiri ilahi işte, yanıp yanıp kül
olmuştuk yıllarca, hanım hastalandı o sürede ve bir daha toparlayamadı. Taa ki
kızımıza kavuşana kadar, kendi kızımız bildik, bağrımıza bastık. Alıştık da
kısa sürede, kaynaştık iyice. Bizim bir parçamız oldu biz de onun bir parçası
olduk, yüreğimize su serptik son yıllarda.”
Adamın sesi kısılmış arkasından da kesilmiş derken yaşlar boşanmaya başlamış gözlerinden birden. Karısı elini koymuş kocasının omuzuna “adam hadii, ağlamayı bırak. Kızımız yaşıyor ya ona bak sen ne zaman istersek görmeye gideriz, şunun şurasında ne kadar yer olacak.” Demiş.
Hiç kimse de bir lokma bir şey koymamış boğazına. Kızın
babası başını çevirmiş kızına ve gözlerinin içine bakmış, üzüldüğünü görmüş
onun da.
“Haydi bakalım yemeğimizi yiyelim, ağız tadıyla gün ola hayrola” demiş evin kadını. Yemeklerini yedikten sonra sofrayı toplamış kız. Bir süre sonra da kahveleri yapıp getirmiş vermiş. Ağızları bıçak açmıyormuş.
"Kuş bakışı manzara" |
Kahvelerini içtikten sonra, ev sahibi dolaşmak istemiş ve misafirini de almış yanına arabasına binerek birlikte kırlara doğru yol almışlar. Köylerini ve uzaktaki kasabalarını kuş bakışı gören bir tepeye çıkmışlar, arabasını durdurarak birlikte inmişler arabadan.
Ev sahibi derin bir nefes çekmiş kollarını yukarıya kaldırarak ovaya karşı, sanki hepsini yutmak istiyor gibiymiş. Kızın babası da yapmış aynı şekilde ama kızının hasretini içinde bastırmak için çekmiş havayı içine. Hiç konuşmadan oturmuşlar bir süre orada. Havanın serinliğini hissederek.
"Kır çiçeklerinden bir demet" |
Ev sahibi adam kır çiçekleri toplamış toplayabildiği
kadar. Kocaman bir buket olmuş topladıkları rengarenk çiçekler.
İkindi vakti yaklaşınca havaya bakıp tekrar derin bir nefes aldıktan sonra, elindeki çiçek demetini arabanın arka koltuğuna bırakmış ve kapısını kapattıktan sonra “Gidelim mi artık?” demiş ev sahibi adam buruk bir ses tonuyla gülümsemeye çalışarak.
Not: 9/13
1/13 gelsin...
26-08-2017-19.40
Beklediklerini karşılamasa da biraz buruk, biraz daha umutlu bir sona doğru yürümek içimize su serpti. Kayıp kız ne denli kıymetli? Hepimizin aklında farklı bir son oluşturarak okuduk yazınızı. Kır çiçekleri de çok güzel görünüyor.
YanıtlaSilPaylaşım için teşekkürler, sevgi ve selamlarımla...
Mukaddes'çe Konuşan Satırlar,
Silkıymetli yorumunuz için teşekkür ederim. Umarım gelecek sonlarda daha mutlu olursunuz, sevgi ve iyi dileklerimle hoşça kalın. :)
Bir anne olarak okuyunca insanda farklı duygular bırakıyor yazınız.
YanıtlaSilEvet sonu bende farklı düşünmüştüm.
Paylaşımınız için teşekkürler
ilginiz için teşekkür ederim. umarım bundan sonraki sonlar daha da sevindirici olur. sevgi ve iyi dileklerimle hoşça kalın. :)
SilElinize sağlık Halil ağabeycim, gayet başarılı olmuş :)
YanıtlaSilMücahit Dogan'cığım,
SilTeşekkür ederim, beğenmene sevindim. :)