Çıtır Erik ve Çıtır Kız-2-Bir İçim Su

"Bir içim su"

Bir İçim Su

                Babam fabrikada bir iş buldu kendine. Kısa sürede sevdirdi kendini ve elle tutulur bir eleman oldu fabrikada. İki odalı bir ev kiraladık şehirde babam ilk maaşını alınca. Tamamen taşındık şehre.

                Ben de ortaokula kayıt oldum. Mahallemizdeydi okul, yakındı bizim eve. Çevredeki komşular da bize benziyordular, her biri ayrı bir köyden gelmiş, umut deposuydu hepsi de. Kısa sürede kaynaştık mahallemizde. Komşular birbirine çat kapı yapıp dalıyor içeriye. Hemen hemen her evin önünde bir masalık dahi olsa bahçesi vardı, çiçekler ve ağaçlar dikilmişti. Saksılarca çiçeğin haddi hesabı yoktu zaten, yeter ki koyulabilecek bir yer olsun.

                Ortaokula gitmeye başladığım daha ilk günden bir kız çarptı gözüme bahçede dolaşırken teneffüste. Alımlıydı, memeleri tombul tombul gelmişti gözlerime. Sonraları dikkatle bakınca o kadar da tombul olmadıklarını gördüm ama benim için o kadar da önemli değildi. Gözleri "bir içim su" denir ya aynen öyleydi, uzaktan da olsa baktıkça bakasım gelirdi. Bir türlü yanına sokulamazdım.

                Bitişik sınıftaydı, O da birinci sınıftaydı. Yaşı yaşıma, boyu boyuma uygundu. Hep çıtır erikler gelirdi aklıma onu görünce. Adını falan bilmiyordum ama hiçbir önemi yoktu; in, cin olmasının. İn misin, cin misin? diye de sormaya niyetim yoktu. Olduğu gibi kabulümdü benim.

                Kış, bahar geçti yaz geldi. Çıtır erik olmuştur köyde, can atıyordum içten içe köye gitmeye. Bir çıtır eriğim olsaydı ne kolaydı işim! Verirdim kıza, çıtırt diye yemesini seyrederdim, tamam olurdu bu iş. Kimseye söylemedim önceleri ama günler geçtikçe içim içime sığmaz oldu. Günler çok hızlı koşturmaya başladı, okul kapanacaktı çok yakında, dur durak bilmiyordu zalim günler, yüreğimin yağı eriyordu günden güne. Kafaya koydum. Babam akşam gelince “Baba ben köye gideceğim, çok özledim. Bir gün bile yeter bana.” Dedim. Babam bana kıyamazdı, yüzüme baktı gaz lambasının ışığında, başımı okşayarak “tamam evladım, tamam. “Yarın Pazar’a gelenlerle gidersin amcanlara” dedi.

                O gece öyle bir uyku çektim ki ayların uykusuzluğunu bir gecede telafi ettim. Sabah da erkenden uyandım. Hafta sonuydu. Hemen toparlandım, hiçbir şey almadım yanıma. Doğru pazara gittim. Amcam gelmiş, buldum onu.

                Amcam da beni özlemiş, beni görünce hızlıca geldi bana doğru sarıldı bana “özlemişim seni leyn yaramaz!” diyerek.  İşlerini çabuk halletti, köye döndük. Köye ikindi vaktinde vardık. Varır varmaz, eve uğramadan çıtır erik toplamaya gittim. Şaşırıp kaldı arkamdan bakarak. “Nereye leyn yaramaz?” diye bağırdı birkaç kez arkamdan. Benim topuklarım kıçıma vuruyordu o bağırırken.

                Erik ağacının yanına varınca dünya başıma yıkıldı. Ulaşabileceğim yerlerde erik falan kalmamış, taa tepelerde kalmış. Yakın yerlerindekini bahçenin içinden sahibi de toplamış olmalı sepet sepet. Ne yapıp yapıp bir tane bile olsa almalıydım çıtır erikten. Hayat mayat meselesiydi benim için.

2/6

Devam edecek.

1/6 'ya dön...

Görsel: Google Görseller