Ne bahar ne yaz, hep ayaz

Yanıyor içim

Memet düştü aklıma

Nazım’ın Memet’i

Sabahın alacakaranlığında,

Battı yatak

Dikildim ayağa

Kahvaltı hazırladım

Memet’e, babasına, Umut’a ve bana

Tek başıma

Ekmek kızartım tereyağı sürmek için

Zeytin var, biraz da peynir

Pekmez de var, bizimkilere benzemese de tadı

Köy işi hani

Lokma diziliyor boğazıma

Bakınca bi Memet’e bi Umut’a

Memet babasına hasret babası Memet’e ve memlekete

Umut da öyle

Kanatı kırık kuş ikisi de

Uçmaya hasret

Yanıyor içim

Belli etmese de dışım

Hasretim memlekete memlekette

Uzağım Umut’tan diyar diyar

Kül etmeden sönmez bu har.

Bahar da gelse yaz da

Isınmıyor kemikler

Hep ayazdalar.

04.01.21

Halil gönül

Görsel: Google Görseller