Memleketin İlk Çevrecileri kimlerdir?-İlk Çevreciler

"Müdürün evi"

İlk Çevreciler

                Ablası bayılıp düşmüştü kapı dibine. Bir telaş sardı ortalığı ve evin bütün ışıkları yandı bir anda, eniştesi geldi önce kapıya. O da bağırmaya başladı. Ufak tefek bir adamdı eniştesi. Mehmet’in yeğenleri geldi sonra... Bir anda bayram yeri gibi oldu sahanlık.

                “Benim, Mehmet. Neler oluyor size böyle?” dediği duyuldu Mehmet'in.

                Ablasını kaldırdılar ve ayılttılar “kalk hanım kalk, biricik kardeşinmiş o Arap” dedi müdür. Mehmet’in kulağından tuttuğu gibi içeriye aldılar, diğerleri de girdi içeriye ve uzun bir süre sönmedi evin ışıkları. Sabah ezanında yavaş yavaş ışıklar sönmeye başladı teker teker.

                Bizler zaten yatakta da olsak, ezan okunduğunda kalkıp oturuyorduk, günah yazmasın Tanrı bize diye. Uzun yıllar da oturmaya devam ettik.

                Pazartesi okula gittik tabii ki. Mehmet biraz kırılmış gibiydi bize, pek pas vermek istemiyordu. Cumhur yaklaştı yanına, allem edip güllem ederek. Suratı mosmordu Mehmet’in, ovalanmaktan. Siyah yağlı kurum boyasını silmek için çok uğraştıkları belli oluyordu, ciğer gibiydi suratı. Siyahla karışık morluk bir tuhaf renk oluşturmuştu suratında. Eski bembeyaz tombul suratlı Mehmet gitmiş, yerine bambaşka renk tonlu suratıyla yine tombul Mehmet vardı yerinde.

“Sabaha kadar uğraştı ablam boyayı çıkarmak için, ancak bu kadar çıkarabildi. Çok acıyor suratım, yanıyor sürekli. O gün ve Pazar günü uyuyamadım doğru dürüst acısından suratımın. Ama eniştem soracak size. Ben sizinle konuşmayacağım artık, gidin yanımdan eniştem görmesin.” Dedi. Üzgündü gerçekten, bizimle konuşmama cezası aldığı için eniştesinden.

"El arabası"

Hemen ilk dersten sonra müdür çağırdı bizi odasına, bütün arkadaşlar odadaydı. Odaya zor sığıyorduk, duvarlara yapışmıştık sıkışıklıktan.              

 Hepimize ceza verdi müdür, bahçeyi çapalama cezası, hem de hafta boyunca, hafta sonu da dahil bu cezaya.

"İlk çevreciler"

               

       İkindi üzeri okul dağıldığında, bizler eve gitmeyip kazma, küreklerimizi alarak depodan, okulun çevresindeki bakımsız bahçeyi çapalayacak, belleyecek ve tırmıklayacak, bir şeye benzetecektik bahçeyi, ağaçlar da dikecekmişiz sezonu geldiğinde. Şimdilik çiçeklendirmekle yetineceğiz. Hafta sonu herkes beşer adet çiçek getirecek.

"Okul bahçemizin son hali"

                Okul bahçemiz, sayemizde çoooook güzel olmuştu, rengarenk. Bütün okul bayılmıştı bu duruma ve imreniyorlardı bizim yerimizde olmak için, can atıyorlardı. Ne de olsa kahraman olmuştuk okul tarihinde.

     Sizin anlayacağınız bu memleketin ilk çevrecileri biziz yani. Bu bilgi, ilk defa paylaşıldığı için tabii ki sizler de yeni öğrenmiş oldunuz, bizim ilk çevreciler olduğumuzu.😆

                İllaki ceza mı olmalı çevreci olmak için, hadin gari, sizler de çevrenizi güzelleştirin bakalım.

                Kolay gelsin!

Çocuklar

 Haydi çocuklar

Tutuşun el ele,

Kırlara çıkalım.

Saf oksijen,

Temiz hava alalım.

Şehirler ölüm kapanı,

Kara bulutlar dolu tavanı;

Göreceksin,

Kaldırdığında kafanı.

Haydi çocuklar

Tutuşun el ele,

Kırlara çıkalım;

Çiçekler toplayalım demet demet,

Dağıtalım herkese

Çoluk çocuk demeden,

Zahmet nedir bilmeden.

Göreceksiniz!

Onlar da sevecek çiçekleri,

Renkleri;

Sevecekler, isteyecekler

Şehri bırakıp kırlara gitmeleri.

Özleyecekler;

Temiz havanın kokusunu,

Saf oksijenin vurgununu.

Haydin çocuklar, sokağa,

Çelik çomak oynamaya,

Belki de birdir bir,

Uzun eşek,

Yakan top,

Ya saklambaça ne dersiniz!

Karanlıklarda saklanmaya,

Köşe başlarından gizlice bakmaya;

Ebe uzaklaştığında,

Köşelerden çıkıp koşturmaya

Olanca hızla;

Işık hızına ulaşmaya

Ve

Zafere;

Sobelemeye.

Bakakalır şaşkınlığından ebe,

Çocuk kaynadığında her bir köşe,

Kalsa da bir süre öyle,

Sonra hızlanır birden ebe

Düşer en yakın peşe;

Sobeyi devreder yakaladığı birisine.

Haydin çocuklar oyuna,

Bakmayın enine boyuna,

Sığarız biz bu sokağa;

Dert etmeyin boşuna.

Sokaklar bizimdir,

Gitmese de bazılarının hoşuna,

Gürültü, kargaşa…

Sen bak koşmana;

Her yerde olsun şamata.

09-08-2017-16²⁷

Halil GÖNÜL

Not: 2/2

1/2 gelsin...

Görsel: Google Görseller