Yaşam Koçluğum ve Olanlar-2/8

"Aşk Kuşu"

Aşk Kuşu’na, Aşk Koçluğum

                Derken günler hızla geçti ve bir arkadaş âşık oldu kızın birine.

       Kız desen o kadar da güzel değil ama gel de anlat arkadaşa, ölüp ölüp diriliyordu, anlatırken bile.

       Biz de diğer bazı arkadaşlarla onu dinlerken ağzımız bir karış açık dinliyorduk, bayağı da dudaklar sarkmış oluyordu.

                Dayanamadım arkadaşın eziyet çekmesine, bir gün sabahleyin okula giderken yolda denk geldik birlikte yürüdük okula kadar, hemen hemen 10 dakika.

    Konuyu çaktırmadan açtım gene. Başladı anlatmaya. Sözünü keserek “oğlum neden bu kadar eziyet çekiyorsun sen, öpüver olsun bitsin, o da anlamış olur böylece senin kendisini ne kadar sevdiğini.” Dedim. 

"Aşk koçu"

       Yüzüme baktı aniden, kafasında şimşek çakmış gibi; kafasının içinde bin bir ampul bir anda yanmıştı sanki. Hiç konuşmadı benimle ve yürümeye devam ettik okula kadar, hep gülümsüyordu yürürken…

                Aradan birkaç gün geçti arkadaşı hiç görmeden. Günlerden Cuma’ydı ve haftanın son okul günü, köye gitmeyi hayal ediyordum Cumartesi ve pazar günü tatili için; özlemiştim ailemi ve köyümü.

                Müdür yardımcısı çağırdı odasına ilk dersten sonra. Merak ederek gittim, genellikle bir suç işlediğinde çağırırdı müdür ve müdür yardımcısı. Ben suç işlediğimi de hatırlamıyordum hiç. Belki de başarılı bir durumum vardır kim bilir! Hiç tedirginlik yaşamadan çaldım müdür yardımcısının kapısını. “Geeeel” dedi içeriden kızgın bir adam sesi. Açtım kapıyı, bir de ne göreyim: Bizim aşık arkadaş içeride esas duruşta bekliyor suratı kıpkırmızı, Müdür yardımcısı da koltuğunda oturuyor gözleri bende.

                Gel bakalım “Aşk koçu” dedi bana biraz alaylı bir ses tonuyla Müdür yardımcısı. Sanki gülmemek için zor tutuyormuş gibi geldi bana ilk anda. Dikkatlice baktım müdür yardımcısının gözlerine ve suratına.

                Bende doğuştan gelen yetenek mi ne(!) adamın suratından anlıyordum ciddi olmadığını ve bana öylesine ders verecekti yalnızca ama diğerlerine de örnek olabilecek bir davranış düşünüyordu belli ki.

                “Buyurun hocam, beni çağırmışsınız.” Dedim safane bir edayla. 

               “Evet çağırttım seni, aşk koçuymuşsun sen bu arkadaşının, kızı öpmesini söylemişsin, doğru mu?”

"Aşk kuşu kızı öperken"

                “Evet hocam, söyledim dediğinizi, ama ‘aşk koçluğu’ nedir bilmiyorum ben, bu yüzden o dediğinizi anlayamadım.” 

   Dedim kendimi suçluymuş gibi hissederek. Anlamıştım neden çağrıldığımı demek ki suçum “öp” demekti. Olacaklar hakkında bir fikrim yoktu hiç. Kafam ‘aşk koçluğu’ ile ilgiliydi o anlarda.

     “İyi o zaman, dediğine göre arkadaşın yalan söylemiyor anlaşıldı, şimdi beni ikiniz de iyi dinleyin: hafta sonu cezalısınız. Öğlenlere kadar derslerinize çalışacak, ödevlerinizi yapacaksınız, öğleden sonra da okula gelip hademeden kazma ve kürek alacaksınız ağaçların dibini çapalayıp temizleyeceksiniz. Havuz gibi yapacaksınız ağaçların tümünün dibini ve yağmur yağdığında su dolacak, susuz kalmayacaklar. Anlaşıldı mı? Bir daha soruyorum, anlaşıldı mı?”

                “Evet, anlaşıldı öğretmenim.” Dedik ikimiz de aynı anda. Ucuz yırttık paçayı diye düşünüyordu sanıyorum arkadaş da. Olan bana olmuştu, köye gitme hayalim suya düşmüştü. Önce ben çıktım müdür yardımcısının odasından, arkamdan arkadaş yürüdü arkamdan ve teneffüs zili çalmıştı birkaç adım atınca. Sınıfa girmeden bahçeye çıktık birlikte ve sordum arkadaşa, neler olduğunu.

                                                                                                      18-08-2017-19²⁷

                                                                      Halil GÖNÜL

Not: 2/8

3/8 gelsin...

1/8 gelsin...

Görsel: Google Görseller