Baraj |
Kim Derdi ki!
Kim
Derdi ki,
Bir gün gelip
Doğacaksın;
Ocağın başucunda.
Demeseler de oldu
işte;
Sağ olsunlar;
Anam ve babam
sayesinde.
Kim derdi ki,
Büyüyüp
Mühendis olacaksın;
Evler,
Yuvalar yapacaksın,
Ovalar sulayacaksın,
Oldu işte;
Eş, dost sayesinde.
Kim derdi ki, pişman
olacaksın
Hayatta;
Oldu işte;
Aklımı seveyim,
Aklımın akılsızlığı
sayesinde.
Herkes giderken
Mersine,
Aklım gitti burnunu
dikine;
Etme, tutma dedim,
Söz geçiremedim
kendisine.
Aklımı seveyim yine
de,
Elin iyisinden bana
ne!
30.04.18
Halil Gönül
Görsel: Google Görseller
Bazen burun dikine gitmek iyidir..Herkesin bir başarı hikayesi vardır.Ben hayatımda kötü ve iyi insanları ayırarak yoluma devam ettim Buna anne babam ve kardeşlerimde dahil...Doğru ise yol...Dik burun,sağlıksız nasihatnamelerden iyidir.
YanıtlaSilEn doğrusu bence de, "ben karar verdim, sorumluluğunu da taşıyorum" diyebilmektir birey olmak. Sonuçta eğrisi ve doğrusuyla bizim yaşamımızdır yaşanan. :)
SilAklımı seveyim, elin iyisinden banane... Çok sevdim bu satırlarınızı emeğinize sağlık
YanıtlaSilGAMZE AKCAN, teşekkür ederim. :)
SilBu oldu işte...
YanıtlaSilEbemkuşağı, :)
SilTüm yaşamın özeti dizelere bu kadar güzel dökülebilirdi. Allah devamını da yazmayı nasip etsin.
YanıtlaSilTeşekkür ederim, hep beraber. :)
Sil