Cuma, Eylül 20, 2019

Kıpırtıyla başlıyor her şey


İçimde kıpırtılar başlıyor önce
Bilinmiyor nedeni bence
Olsun diyorum, erkeklik kalsın bende

Ayak uyduruyorum kendisine
Derken dalgalar başlıyor kıyılara çarpmaya
Afallıyorum o anda
Korku da sarıyor aslında
Kabarıyor deniz, yalayıp yıkıyor içimde ne varsa
Çekilirken bir hoş oluyor insan, rüyada boşluğa düşer gibi
Tusunami yok mu Tusunami, kopardı içimdekileri
Parçaladı ne varsa umuttan yana
Oldum paramparça,
Dağılma zamanı okyanusa.

  Görsel: Google Görseller

2 yorum:

  1. Bende bazen böyle tsunami yaşıyorum da patlayacak yer olmuyor:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beyda'nın Kitaplığı, aman! patlama ayrı bir felaket, patlayamama ayrı bir felaket. Bence bir şekilde boşaltmak gerek sıkışan enerjiyi. :(

      Sil

Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.