Jaws Hamsi
Koca bir tepsi
Sofranın ortasında
Hamsi buğulama.
Unutma Zafer, özgürlük insanın kafasının içindedir. İnsanın hapishanesi insanın kafasının içidir. Zafer, sana söylenebilecek fazla bir şeyim kalmadı artık.
“Ne diyeceğime karar veremedim. Düşünmek istemeyişim bütün mesele. Düşünmeye başladığımda kızgınlık ortaya çıkıyor ve küfretmek geliyor içimden bol bol. Çünkü kelimeler yetersizleşmeye başlıyor düşüncelerimi anlatmaya. Haksız da sayılmaz hani, altmış yılı devirmiş bir kafa var karşımda. Altmış yıl durup dinlenmeden muhalefet yaptı bana üstelik. Altmış yılda dinlenmek nedir bilmeden çalıştı çalıştı ve kararlar aldı. İyiydi, kötüydü aldığı kararlar tartışılır ancak bu günlere geldi, getirdi…”
-Kim ne derse desin, buraya kadar.
Bundan sonra kafama eseni yapacağım.
Çocuklarından sık duyar oldu bu
cümleleri. En son oğlunun söylediklerini kızının da destek verdiği o an
gözlerinin önünden gitmez oldu.
İyi ki iki çocuk yapmışız, daha fazlası olsaymış her gün savaş yaşanırmış bu evde. Top, tüfek de icat olurdu yeniden. Nükleer desen cepte keklik zamane için.