Zamanda yolculuktur hayat; bazılarına göre roman, bazılarına göre hikaye, bazılarına göre de şiir.
Hasip kavgalı bu aralar anasıyla. Yaşı on beşini doldurmadan tutturdu anasına “bana Hasibe’yi isteyin” diye. Anası savaş görmüş kadın, bilmez mi yalnızlığın ne demek olduğunu hele bir de kadın başınaysan, bir orduya bedel olman lazım. Şimdi nerde o kadınlar.
Gece iyi uyuyamayan Cevher sabah trafiği, köpek havlamaları ve ezan sesiyle uyandı. Hava sıcak olduğu için pencereyi açık bıraktığını hatırladı. Havada da bir anormallik vardı. Havadan bana mı yoksa benden havaya mı bulaştı diye aklından geçti. Kafasını iki yana salladı uyku sersemiydi daha. Yatağından kalkıp pencereyi kapattı, dışarısı aydınlanmamıştı henüz. Saatine baktı. Çok erkendi kendisi için. Çalar saatini kurdu, bir saat kadar daha kestirmek için yatağına attı kendini. Yatağının sıcaklığı hoşuna gitti.
Zaman bazen daha hızlı geçiyor gibi geliyor insana, bazen de sanki kıpırdamaya hiç niyeti yokmuş gibi davranıyor. Her iki durum da anormal ancak biri diğerine göre daha anormal.
 |
| HonazD. |
Şehirin ağırlaşmış havasından, gürültüsünden birkaç gün uzaklaşma isteğimle başladı içimdeki ateşlenme. Bazen cesaretsizlik sardı bünyemi bazen de roket gibi fırlama isteği. Mağaranın hayalini kura kura gerçek oldu beynimde.
