Mağara'dan Vatan'a Evriliş mi gerçekleşiyor?

Yönetici ve Güven

            Malum, karantina günleri covit-19 yüzünden.  “Evde kalın” dediler, biz de yarı aç, yarı tok kalıyoruz evlerde. Kimseye ses edemiyorsun böyle zamanda. Bazıları var ki odalarından çıkmıyorlar. Dünyayla bağlarını kopardılar adeta. 

Şu 65 meselesi uygun bir şekilde anlatılamadı, 65’likler alındılar bu durumdan. Bazen sitem edenlere takılıyorum uzaktan uzaktan “ne yapsınlar, armut dibine düşer” diye. Hemen kabardı bir komşu alçak apartmanın ilerisindeki yüksek binadan “ne demek isteyon sen?”

Cavit, Covit-19’a karşı

            Covit-19, Cavit’e ne düşündürdü acaba? Cavit’e sordum ben de.  Cavit benim askerlik arkadaşımdır ve kapı komşumdur oldum olası. Çocukluğumuz birlikte geçti sayılır, bebekliğimiz de elbette.

Yaptığını Beğendin mi Covit-19?

Ne yaptın be Covit-19?

            Bu günlerde kendimde bir tuhaflık hissediyorum. Bir türlü kızgınlığım geçmiyor, içim kükrüyor daima. Alev alev yüreğim, kanat çırpıp duruyor uçmaya hazırlanan kuş yavrusu gibi.

Ölümü Beklerken

Suçluluk

            Ölüm türlü türlü olur derlerdi de aklım sarmazdı çocukluğumda, bence tek bir ölüm vardı, yatıp ölmek, ölüp kalmak, vurulmak, …  Velhasıl gömülmekti kara toprağın altına.

Hey Gidi Koca Dünya Hey!

Hey Gidi Koca Dünya Hey!

            “Hey gidi koca Dünya hey!”

            Biliyor musunuz, artık gülümsetiyor ilk cümle beni. Çünkü Dünya küçüldü, küçücük kaldı insanın ve insanın yarattığı teknolojinin elinde. Neden böyle düşünüyorum diye sorarsanız eğer, içinde bulunduğumuz zamandaki “Coronavirüs” hikâyesi dersem şaşıracaksınız sanıyorum.

İtalya'da Corona salgınında yapılan hatalar

Salgın

Bu videoda paylaşılan bilgiler çok değerli ve hayatidir, izleyin ve izlettirin lütfen.

Bu bağlantıda verilen bilgiler daha yenidir. ABD Ulusal sağlık enst.

Havada ve değişik metallerde ne kadar süre yaşıyor Corona virüsü?

Zafer'in beynine ve kalbine saplanan paslı hançer.

Zafer’in Köy ve Şehir Düşüncesi

                Zafer aklından gelip geçenleri frenlemeye çalışırken sinirlerinin de gerilmeye başlamasıyla dikkatini başka yöne çekmeye çalışıyordu ama nafileydi bu çabası. Saplanmıştı beynine, kalbine paslı bir hançer gibi.

Köylüleşen Şehir ve...

Köylüleşen Şehir ve Körlük

                Ağır adımlarla yürürken Zafer çağrıldığı yöne doğru, köyü aklına düştü. Köydeki yaşamı geldi gözlerinin önüne. Kendisine baktı, çevresine baktı, beyni konuşuyordu durup dinlenmeden. Şehirdeki yaşamını ve başkalarının yaşamlarını düşündü. Farkları yoktu birbirinden ama köy yaşamı daha sıcak duruyordu şehir yaşamının yanında. Şehir yaşamındaki insanlar yalnızlaşmış, kendi dert ve tasalarıyla küçücük birer yumak olmuş yuvarlanıyorlardı habire, yönleri hiçbir zaman belli değildi taa ki ölünceye kadar. Ölmeleri bile belli belirsiz oluyordu her birinin. Bir varmış, bir yokmuş denilecek türdendi yaşam hikâyeleri.

Nine, Zafer'i Çağırdı

Zafer ve Nine Karşılaşması

            Oradan oraya koşturup duran Zafer yorgunluğunu hissetmemeye çaba gösteriyordu. Bir anda Nine'yle göz göze geldiler, Nine gülümsüyordu kendi kendine kaybolan kızın arkasından bakarken.

            Arkalardan “Zafeeeer” diye bağıran bir delikanlının sesi tüm gözleri o yana doğru çevirse de Nine ile Zafer’in gözleri kilitlenmişti adeta birbirine. Nine işaret etti Zafer’e gel diye. Sevinçli yüzünde yanakları titredi: “hele bi geliver oğlum Zafer, diyeceğim var sana” diyerek el işaretini tekrarladı.

Çiçek Satışları

Çiçek Satışları Kapış Kapıştı

             Yaşlıların bazıları çekinerek çıkıyordu bahçeye, üşürüz diye. Kapalı yerde otururken uzak bir pencereden gelen hafif esintiden bile rahatsız olanların korkusuydu bu. Arı kovanı gibi hareket halinde olan parsellerde çalışanları, toprakla haşır neşir olurken ayakkabılarını bile atıp yalın ayak çalışanlara imrenerek bakıp sonra da “olsun, ne olacaksa olsun!” deyip yanlarına giden yaşlıların hali gülüşmelere neden olurdu arada bir.

Zafer Nereye Gitti?

Zafer’in Yokluğunda

                Zafer’in yokluğunu pek fazla hissetmeyen ekip el birliğiyle çalıştılar bir süre. Bu arada Zafer’e de dinlenme zamanı bırakmış oldular kendi akıllarınca. Zafer alıp başını giderek sakin, tenha bir yerlerde yorgunluk atıp kendini dengeleme çabasına girdi. Duyguları oldukça yoğunlaşmış ve karmakarışıktı. Yoluna koyması gerekiyordu içindekileri. Dışarıda bazı şeyleri yoluna koymuş olduğunu düşünse de içindekileri yoluna koyma işi kendisine ait olduğunun bilincindeydi. Kimse yardım edemezdi kendisine kendisinden başka.

Kelimeler Yetmiyor Bazen!

Kelimelerle Anlatılamayanlar

            Uzun zamandır kafamda dolanıp duran kelimeler vardı birkaç tane. Bunlar “çaresizlik, acizlik, hasret” kelimeleriydi. Ölçüp tarttım epeyce bir süre kendi içimde.