Umut dolu 2024.

Herkesin yeni yılını sevgi ve saygıyla kutluyor, tüm isteklerinin gönüllerince olmasını diliyorum.

Görsel: pixabay

Duygular

Anlatım

                “Her şey her türlü anlatılabilir ancak anlatmak vardır anlatmacık vardır.”

Genç tarla faresinin cesareti.

Tarla faresinin köyden kaçışı

            Köyde yaşayan tarla faresinin kaçışını anlatmaya çalışan bir hikâyedir.

            Uzun yıllardır köy kuraklık ve kuraklıktan kaynaklanan kıtlık yaşamaktadır. Su sıkıntısının olmadığı bölgelerde değişen fazla bir durum yoktur teknolojiden başka.

Hasip ile Hasibe'nin aşkı

Hasip ile Hasibe

Ana Hasibe’yi iste

            Hasip kavgalı bu aralar anasıyla. Yaşı on beşini doldurmadan tutturdu anasına “bana Hasibe’yi isteyin” diye. Anası savaş görmüş kadın, bilmez mi yalnızlığın ne demek olduğunu hele bir de kadın başınaysan, bir orduya bedel olman lazım. Şimdi nerde o kadınlar.

Cevher ne planlıyor?

Cevher ’in Planı

                Gece iyi uyuyamayan Cevher sabah trafiği, köpek havlamaları ve ezan sesiyle uyandı. Hava sıcak olduğu için pencereyi açık bıraktığını hatırladı. Havada da bir anormallik vardı. Havadan bana mı yoksa benden havaya mı bulaştı diye aklından geçti. Kafasını iki yana salladı uyku sersemiydi daha. Yatağından kalkıp pencereyi kapattı, dışarısı aydınlanmamıştı henüz. Saatine baktı. Çok erkendi kendisi için. Çalar saatini kurdu, bir saat kadar daha kestirmek için yatağına attı kendini. Yatağının sıcaklığı hoşuna gitti.

Akan zamanın niyeti.

Zaman ne gösterecek?

                Zaman bazen daha hızlı geçiyor gibi geliyor insana,  bazen de sanki kıpırdamaya hiç niyeti yokmuş gibi davranıyor.  Her iki durum da anormal ancak biri diğerine göre daha anormal.

Yollar ve yolculuklar.

yolculuklar

                Nereye gideceğini bilmeden yola çıkan olur mu?

Mağaraya yolculuk.

HonazD.

Mağara

Şehirin ağırlaşmış havasından, gürültüsünden birkaç gün uzaklaşma isteğimle başladı içimdeki ateşlenme. Bazen cesaretsizlik sardı bünyemi bazen de roket gibi fırlama isteği. Mağaranın hayalini kura kura gerçek oldu beynimde.

Travma, Tarak olunca.

Migrenli Ayşe’nin Ziyareti

Aradan günler geçer, migrenli kadının migreni iyileşir,  eski derbeder halinden hiç eser kalmamış adeta gençleşmiştir Ayşe kadın. Kendisine bakımını ihmal etmez. Migrenli kadının evi dolup taşmaya başlar gelen gidenlerle. Geçim kaynağı olmuştur fildişi tarak. İçlerinden bazıları da “ağrı mağrı kalmadı. Turp gibiyim” diye reklamını yapar her gittiği yerde. Bir gün hediyeyle çıkar gelir Suna’ya teşekkür etmek için.  Mahallede söz olur “kocasını kalpten götürecek bu gidişle” diye. Günde bir iki kez havlular serilir balkondaki çamaşır iplerine.

Samettin hediye ettiği tarağın değiştiğini görür.

Hanım, Tarağını Değiştirmişsin

 

                Bulaşıklar yıkanıp, akşam yemeği de yenildikten sonra televizyonun karşısına geçerler karı-koca. Yan yana oturmuşlar birbirlerinden hiç haberleri yokmuşçasına çok sevdikleri dizilerini nefes nefese seyrederlerken ara verilip reklamlara geçtiğinde Suna ayağa fırlayıp kahvelerini yapmak için hızlı adımlarla mutfağa doğru giderken “başlarsa ben yokken haber et ha” der Samettin’e.

Zevzek Fatih

Fatih’in Zevzekliği

Fatih, Suna’nın ses tonundan hafifçe kızdığını anlayınca gülmeye başlar ve Samettin de duyar oturduğu yerde. Karısının konuşmalarına da bir anlam veremez.

Tıp tarihine adını yazdırmaya uğraşan evlat.

Suna Telefon Sana

                Suna tam bulaşıklara el atmaya hazırlanıyordu. Dağ gibi günlük bulaşıklar lavaboda yığılmış kendisine bakıyor olmaları epeyce rahatsız etmişti kendisini. Bir bulaşık makinası aldıramamıştı kocasına. Hoş, o da istiyordu ama yetiremiyordu bir türlü işte, hep ömürleri borç harç içinde geçmişti. Hele çocukların okulları bir bitsin, mesleklerini ellerine alsınlar bir gün bile durdurmam, aldırırım bulaşık ve çamaşır makinesini de. Biraz da onlara taksit öder Samettin diye aklınca hayaller kuruyordu.

Pakize’nin Derdi mi var?

Pakize’nin Derdi

                Pakize, zamansız geldiğini düşünerek kahvesini içtikten sonra kalkmak için izin ister. Ancak yemeğe kalması için ısrar ederler Suna ve Samettin birlikte. Ahmet’e de telefon edip eve çağırmayı düşünürler ama Pakize cesaret edemez kalmaya. Aslında çok ister kalmayı ancak kocasının inadı bir başkadır. Nal der mıh demez genellikle. Ne edip yapıp bir yolunu bulmayı kafasına koyar daha oracıkta. Barıştırmanın bir yolu mutlaka vardır.  Uğurlamak için kapıya kadar Suna Pakize’nin yanına gelir, iki kadın odadan çıkarlar birlikte.

Sihirli Değnek

Sihirli Değnek

Bir sihirli değnek olmalı

Komşuluk Hatırı.

Yeni Tarak

                Suna kadın, kendisine bir tarak alır pazardan. Evdeki marifetli fildişi tarağını komşusu migrenli Ayşe kadına vereceği için.

Fildişi Tarak

         

                                            Marifetli Tarak

                “Ne marifetli tarakmış, nereden aldın?” sorusuyla karşılaşır Suna kadın mahallede son zamanlarda. Anlamsız sayılabilecek bir soruyu merakla ve ciddi ciddi sormalarının yanında ilaveten bazıları da gülümserler soruyu sorduktan sonra. 

Yaşlılık mı?

Yaşlılığı Anlamak

                 Bir insanın yaşlandığını anlamanın yolunu buldum galiba.

Hayat Kurgu mudur?

Hayat

                Hayat her zaman sorgulanmıştır insanlar tarafından. Zafer de sorgulayanlardan birisi ama Zafer kendi hayatından yola çıkarak yapıyor bunu. Kurgudan ibaret miydi hayat denilen şey?

Zafer neyi göremiyor?

Zafer’in atladığı bir şey mi var?

                 Zafer, en kötü zamanlarında geçmişindeki en zor anları göz önüne getirip geçmişteki cesaret ve çabalarından cesaret almaya çalışarak yoluna devam etmeye çalışır.

Zafer paramparça!

Zafer, Kaç Parçasın?

                Zafer oğlum, sen kaç parçasın, kaç parçaya ayrıldın? 

Zafer'in gel-gitleri!

İzler

                Zafer, arada bir cesaretleniyor, kendisini eskisi gibi güçlü hissediyordu ama devamlılığını sağlayamıyordu. Şüphe ve korkuları içini kemiriyordu ve birden tüm cesareti ve kendine güveni yerle bir oluveriyordu.

Nereye kadar Zafer?

Tahammülsüz

                Karısını hiç aklına getirmek istemiyordu. Yüzünü görmeye tahammül edemeyeceğini düşündüğü için hiçbir zaman karşılaşmak da istemiyordu. Eğer karşılaşacak olursa tepki vereceğini ve elinden bir kaza çıkacağını düşünmesi Zafer’i çok tedirgin ediyor geleceğine bir perde çekmesine neden olacağından korkuyordu.

Kurmaca kavramı hazımsızlığım

Hikaye Anlatımları

            Uzun zamandır yazı yazmıyorum. Net bir cevabım da yok yazmamayla ilgili ancak söyleyebilecek birkaç şey var elbette.

Gidelim mi?

 

Gidelim

Haydi gidelim

haydendi gari

Zafer yıllardır düşünüyor.

Düşünmenin Kaşınmaya Faydası Yok

                 On yıllardır düşünüyordu Zafer, ama bir çare bulamadı dertlerine ve korkusuna, belki de korkularına demek daha doğruydu. Düşünmenin kaşınmaya faydası yoktu ve hiç de olmamıştı bu günler içinde.

Zafer dengeyi keşfediyor

İnsanın Dengesi Çok Hassasmış

                İnsanın dengesi çok hassasmış diye değerlendirmeye başlar Zafer kendinden yola çıkarak. Hâlbuki güçlü olmuş ve dayanıklılık göstermişti bu zamana kadar tüm yaşamında. Daha doğuştan itibaren yalnızlığa alışmış ve kendi kendisine yeter duruma gelmişti bile ufacıktan.

Saffet ve Sadık-7

Anlamaya çalışan mı var?

            “Üç dört kelimelik cümlelerden bahsettin ya hani. Yazmaya uğraşıyormuşsun sen. Derdini anlatmaya çalışmanın yolunu bulmak istermişsin. Herkes anlasın diye öyle yazacakmışsın falan, filan işte. Benim kafa gitti sen öyle deyince. Hatırlıyor musun ilkokul fişlerini. ‘Ali at. Ali tut. . . , Ali atı tut. Ali topu tut…’ “

Saffet ve Sadık-6

Kısa Cümle

            -Saffet, sen iyi bir okuryazardın, değil mi? Ben öyle hatırlıyorum çünkü. Seninle az yarışmadık. Eminim devam ettirdin de. Meraklıydın, sorular sorardın sürekli. Ama durulmuşsun biraz. Hiç yazmayı denedin mi?

Saffet ve Sadık-5

Ho, ho oğlum hooooooo!

            Saffet ve Sadık bir süre birbirlerinin gözlerine bakınıp durdular. İkisinin de aklından geçenler, yüreklerinde akanlar neredeyse aynı şeylerdi. Yaşamlarının çoğunluğunu şehirde geçirmiş olsalar da köyde geçen çocukluklarını an be an hatırlıyorlardı. Yeter ki bir dürten olsun kıyısından köşesinden. Hazır kıta, kapıda fırlamayı bekleyen askerler gibi anıları.

Saffet ve Sadık-4

Analar ve Oğulları

            “Saffet, sen ütülü elbiseyi ne zaman giydin, ya da ütülü gömlek?” Yine şaşırtmayı başardım Saffet’i. Gözlerini patlattı, dik dik baktı, arkasından “haydaaaaaaaaaaaaaa!” diye kükredi. Etraftaki masalarda oturanların dikkatlerini çekti kükreme.

Saffet ve Sadık-3

Evini yakarım

            Saffet, anladı kendisine küfür etmediğimi. Asıl demek istediğimi anlamaya çalıştı. Kafasına takacak epeyce malzeme buldu demektir.

Saffet ve Sadık-2

Herkül

Saffet, kafasını kaldırıp uzaklara baktı. Çocukluğundaydı, kırlarda gezindiği belliydi dudaklarının hareketinden. Belki de sınıftaydı, kış günü sıcak sobanın başında. Keyfi kaçsın istemedim sadece seyretmeyi seçtim.

Saffet ve Sadık-1

Cebi Delik Saffet

            Oturalı yarım saat oldu. Çayları tazeledi çaycı gülümseyerek. Saffet’in çayı koyulduğu gibi duruyor masada. Meraklanıp sarstım omuzundan. İrkildi. İlk kez görüyormuş gibi baktı. Beni şaşırmış görünce kendi şaşkınlığını gizlemek için gülümsemeye çalıştı. Beceremediğini anlayınca da suçlanıp “affet” dedi. Çaya el attı. Soğuk olduğunu anladı “ağız tadıyla çay bile içirmiyorlar adama” diye mırıldandı kendi kendine. Birer çay daha söyledi.

Çizgiler

Resim

 

Bir resim çizmek gelir içinden insanın bazen

Çizer, bozar atar defalarca

Yeşeren Umutlar

İlk Göz Ağrısı

 

İlkbaharı sevmemek olur mu?

İlk göz ağrısı gibidir;

Arılar Kahvesine Hoş Geldiniz

Arılar Kahvesi

               Uzun zamandır yazmaya elim varmıyor. Kafamın içi puslu hava gibi; ha yağdı ha yağacak, fakat bir türlü yağamıyor. Niyetlendim arada ama yapamadım. İnsan yoğun bir öğrenme sürecinden sonra hazımsızlık çekiyor. Kısacası yazma konusunda tembellik ettim ve kaybım fazla. On parmak yazma konusunda edindiğim pratikleri kaybettim. Parmaklarım hassasiyetlerini yitirdi, yeniden başladım.

            Neyse, “arılar kahvesi”’ ne hoş geldiniz.

Zafer'in bitmeyen hesaplaşması.

Bitmeyen ve Bitecek Gibi Görünmeyen Hesaplaşmalar

                Zafer, ne kadar da bitirmeye çalışsa da kendisiyle olan hesaplaşmalarını, bir türlü bitmiyor, bitecekmiş gibi de görünmemesi onu zaman zaman korkutuyordu. Bazen gücünün yerine gelmeye başladığını hissediyor içini rahatlık kaplıyor bazen ise tam tersi oluyordu ve korkularına kapılıyordu tekrar.

Zafer, beynini yemlemesi gerektiğine karar veriyor.

Yaşamanın Anlamı

                Zafer, kafasının içinde dolanıp duran geriye, yani eve dönüş fikrine karşı tedirginlik yaşadığını ilk hissettiğinde bir ürperti oluştu tüm vücudunda. Yalnızca kendisi değil vücudu da katılıyordu artık kendi düşüncesine ama bir terslik vardı başka bir tarafta.