Yaşlılık mı?

Yaşlılığı Anlamak

                 Bir insanın yaşlandığını anlamanın yolunu buldum galiba.

Bir insan mazisiyle yaşamaya ve mazisiyle düşünmeye başlamışsa yaşlılık gelip çatmış demektir. Eğer hoş geldin yaşlılık diyemiyorsa başı beladadır. Çünkü ne gününü ne de geçmişini yaşayabiliyordur, gelecekten hiç bahsetmiyorum bile. Gelecek diye bir şey hiç olmayacaktır geçmişten arınamadığı sürede. Geçmişten arınmaksa geleceğe dair adım atmakla başlar. İşin kötü yanı adım atmayı hiç istemezsin adeta ölü gibisindir ama nefes alabilen bir ölü.

            Zamandan bahsederken hemen hemen herkes benzer şeyi düşünür yani akıp giden bir ırmak. Hiçbir kimsenin durdurmaya veya hızlandırmaya gücü yetmez. Etkilenemeyendir ancak içinden geçilirken değerlendirilebilir. Herkes elinden geleni yapmaya gayret gösterir zaman akıp giderken.

            Zafer’in kafasındaki dolanıp duran zaman kavramı oldukça değişmişti uzun bir zamandan beridir. Artık zaman çok fazla bir şey ifade etmemeye başlamıştı. Nedenini açıklamaya çalışıyordu kendisine ama bunda yeterince başarılı olamıyordu. Zaman diye bir şey yoktu belki de ancak insanlar böyle bir şeyin varlığını kabullenerek içinde bulunduğu yeri açıklayabiliyorlardı. İşte bu yüzden insanlara göre zaman anlam kazanıyordu. İnsanlar var ise zaman da olacaktı. İnsanlar olmazsa zaman diye bir şey olmayacaktı.

            Zaman kişilere göre değişiyordu, değişkenlik gösteriyordu. Bazılarına göre iyi zaman bazılarına göre kötü zaman oluyordu. Tamamen insanların içinde bulunduğu durumdan elde ettikleri veya kaybettiklerine göre anlam veriliyordu.

Devam edecek... mi bilmiyorum!
Görsel: hg