Zafer neyi göremiyor?

Zafer’in atladığı bir şey mi var?

                 Zafer, en kötü zamanlarında geçmişindeki en zor anları göz önüne getirip geçmişteki cesaret ve çabalarından cesaret almaya çalışarak yoluna devam etmeye çalışır.

Bu durum geçmişinden dersler çıkarmak anlamına geliyor. Geçmişin deneyimleri geleceğinde önemli saydığı yol göstericileridir. En iyi bilirkişilerdir geçmiş tecrübeler. Herkes de aynısını yapmaz mı?

            Arada en kesin olan değerlendirmelerini bazen tekrar gözden geçirmek ihtiyacını duyar onlara şüpheyle bakmasından dolayı. Çünkü hiç bir şey sabit değildir bu dünyada. İşte bu nedenle geçmişte doğru gelen bir çözüm gelecekte aynı geçerliliği koruyamaz. Gelecekteki zaman içindeki şartlar değişmiştir. Gelecek zaman içindeki sorunların çözümü de gelecek içinde olmalıdır, orada aranmalıdır.

            Acaba yaşla bir ilgisi olabilir miydi duygularının sürekli dalgalanması ve kendisini yeterince kontrol edemeyip kararlarının devamlı değişmesi?  Hatta geçmişinde doğru olmaya çalışırken acaba gerçekliği gözden kaçırarak kendi duygularını tatmin etmeye yönelik yönlendirmiş olabilir miydi? Gerçekleri tüm çıplaklıklarıyla kabullenmek yerine onlara bazı kılıflar giydirerek değişik görünmelerini mi sağlamıştı kendisine?..

            Gençlikte ve orta yaşlarda zaman durumunun hiç akla gelmemesi yani değerlendirmelerde dikkate alınmaması hata sayılabilir miydi? Hataların telafisi için çalışırken zamanın yetmeyeceği gibi bir değerlendirmesinin olduğunu hatırlayamıyordu. Evet, hiç de zaman meselesi aklından geçmemişti. Herhangi bir adım atmaya karar verdiğinde, acaba zaman yeter mi? Diye bir soru sormamıştı hiç. Hemen başlamıştı çalışmaya ve yılgınlık nedir aklının ucundan geçse bile kesinlikle taviz verdiği bir düşünce olmamıştı hiçbir zaman.

            Yaş ilerleyip ellilere dayanıp hatta geçmeye başladığında zaman hemen hemen en başta akla ilk gelen oluyor ve artık çok geç, diye bir karar en öne geçiveriyor daima. Her ne kadar da zamanın önemi yok, önemli olan adı atmaktır dese de insan ne kadar da olsa bir duraklayıp düşünmeye başlıyor: sahi be, başlasam ne olacak sanki dünyayı sırtıma alıp götürecek halim yok ya! Düşüncesinin zınk diye aklın başköşesine gelip oturmasının önüne geçmek pek mümkün olmuyor. Bu durumu ilk fark ettiğinde Zafer, daha dikkatli bir şekilde geçmişi elekten geçirmeye başladı.

Devam edecek...
Görsel: hg