Kontrol Edilemeyen Hayat

        

 Zafer, diğer yarısının dediklerine kulak asmaz görünürken bir yandan da hayatında hiçbir şeyi kontrol edemediğini ve bu yüzden de çok fazla ıstırap çektiğini düşünüyordu.

Acıları dayanılmazdı kendisine göre ve cezalandırıyordu adeta kendisini.

Bazıları elde değildi belki de ama bazıları elde olabilirdi eğer zamanında hareket etmek için kendisini zorlasaydı. Belki diyerek umut bağlamıştı geleceğe dair ama insanların değişmede çok zayıf kaldığını da görmüş oldu gözleriyle. Beğenmediği kötü huylarından birisi de elinden gelen son çabayı göstermekti. Her şeye sonuna kadar katlanıp mücadele etmekten vazgeçemiyordu. Emek vermeyince hiçbir şey olamayacağını düşünmesindendi bu halleri.

Şimdi gelip saplanmıştı da bir türlü çıkamıyordu işte. Ancak zamana bırakmıştı çok şeyi ve bekleyecekti zamanı. Ne getirip, getirmeyeceğini bilemeden beklemek en kötüsüydü. Genellikle olumsuzluklar geçerken aklının köşesinden, bütün canlılık belirtilerini de beraberinde silip süpürüyorlardı o duygular.

Zamanı bu kadar değerli veya değersiz yapan nedir diye sorardı sıklıkla ama net bir cevabı yoktu bu sorusunun. Normal zamanlarında olsaydı eğer bolca cevaplar sıralayabilirdi hemen. Ya çok yüzeysel baktığını ya da her şeyi basit gördüğünü düşünmeden edemiyordu bu durumu karşısında. Bu durum da gösteriyor ki, konuşmadan önce epeyce bir kafa patlatmak gerekiyor sorular ve soranın durumu hakkında.

Neden hep kendini yenmeye çalışıyordu, bir türlü anlayamadığı şeydi. Ha bir kez de bırak bildiği gibi yapsaydı işlerini. Yanlış veya doğru ne fark ederdi ki, yanlışlar olmuş zaten olduğu kadar ha bir eksik ha bir fazla olsa ne olur ki?

Neredeyse sinek uçsa tepesinde, kanat çırpmasının rüzgârı fırtına gibi geliyordu Zafer’in duygularına. En küçük olumsuzlukta her şey bir anda yerle bir oluveriyor ve her seferinde sil baştan başlıyordu savrulan duygularını toplayıp bir düzene sokmaya. Biraz olsun düzene koydum dediği anda hiç beklenmeyen basit bir şey etkileyiveriyordu. İşte bu yüzden kaçıyordu her şeyden ve en başta da kendinden. Kendini kırmaktan korkmuyor ama başkalarını kırmaktan oldukça çekiniyordu.

Devam edecek...
Görsel: H.G