Pazar, Şubat 25, 2018

Bu İnsanların Kökünü Kazıyacaksın Abi-4-İnsanlık Öldü mü?

"İnsanlık Öldü mü?"

İnsanlık Öldü mü?👈

                Bu arada güneş batmış, yavaş yavaş karanlık bastırmak üzereydi. Bir yerde otursam uyuyup kalırdım yorgunluk ve stresten. Hemen ilk dükkândakilere lastikçi sordum ve işaretle gösterdiler, biraz ilerideydi, bağırdılar kepengini çekiyorken “Lastiiiik, lastikçiiiii, lastikçiiiii…” lastikçi bizden tarafa bakmaya başladı, kendisine takılıyor komşuları diye düşünmüş olacak ki kepengi hızlıca çekti ve kilitlemeye başlayacak, diğer kepengi de indirmek için uğraşıyordu. Koşturarak yanına vardım.
                “İyi akşamlar usta, kusura bakma ya! Geç biliyorum ama benim araba yolda kaldı, yedek lastiği unutmuşum almayı yanıma, araba şu anda lastiği inik vaziyette geldiğimiz yerdeki son virajda, o son köyü geçince…”
                Adam öylesine baktı önce suratıma daha sonra tepeden tırnağa süzdü ayak başparmaklarımdan başlayarak tepemdeki dikili saç telime kadar inceledi. “araba ne abi?”  söyledim markasını. Elindeki çıkma lastiği göstererek bu işimi görür dersen bunu takarım, yok yeni dersen yeni alalım; ne dersin?”
                “İki yüz, üç yüz kilometre götürür değil mi bu? Götürmez iş çıkarır dersen yeni alalım. Bu gece yarısında yollarda uğraşmak istemiyorum artık.”
                “Abi garanti veremem sana, yollar stabilize biliyon, görüyorsun yolları. Yanlış anlama ama sen beyefendi birine benziyon bu kılığın altında bile, gel yeni alalım bi tane. Paran yoksa da benim hesaptan alırız bana gönderirsin vardığın yerden.”
                “Sahi mi ya! Valla moralimi düzelttin, para sıkıntım yok. Çok teşekkür ederim iyi niyetin ve teklifin için.  Tamam, yeni alalım o zaman.”

                “Ne demek abi, insanlık öldü mü?

                Hemen aceleyle kepengini kapatıp kilitledi ve kamyonetine atladık acelesi vardı belki de kapanmasından korkuyordu lastik bayisinin. Tam da zamanında varmış olduk, personel yenice çıkmaya hazırlanıyormuş. Hemen bir yeni lastik alıp attı arabaya, ben de parasını ödedim lastiğin. Çıktık aceleyle lastik bayisinden.
                Giderken arada bir lafladık işlerin durumundan, memleket havadislerinden. Temkinliydik ikimiz de, birbirimizi tanımıyorduk, bu nedenle birbirimizi kırmayalım diye düşünerek temkinli kuruyorduk cümlelerimizi.
               Usta kendi ücreti konusunda da bir söz söylemedi ben de sormadım, işi bitince sorar ne derse verirdim pazarlık yapmadan. İnsanlık öldü mü ya! Adam biraz önce ne teklif etti bana. “paran yoksa benim hesaptan alırız yeni lastiği, gidince de ödersin” demedi mi! Şimdi bu adama işi yapıp bitirince pazarlık mı yapacaktım ben, olmaz öyle bir şey, insanlığa sığmaz değil mi? Sığmaz! Daha insanlık ölmedi! 👈
                İşimiz tamamlandı makul bir fiyat da söyledi, verdim parasını teşekkür ederek. Anlaşılan çok hora geçti bu iş ki adamın gözlerinin içi ışıldadı bir an. Yemek önerdim lastikçiye ama “evde beklerler sofrada” dedi gülümseyerek.  El sıkışıp ayrıldık.
                Arabayla yola çıkarken tarladan, kıçım yerde sürünüyormuş gibi hissettim, sanki otlar dokunuyordu popoma. Ford ile yolculuk yapmaktan oldu galiba. İlk gençlik yıllarımda şantiyede kamyonet kullanıp uzun bir süre bir anda Reno taksiye binince aynısını hissetmiştim ve bir süre aynı his devam etmişti alışana kadar. Alçak geliyordu binek araba. Kamyonet yüksek olduğu için arazide kullanımı daha rahat oluyordu.
                Gecenin karanlığında kafamdan geçen bin bir düşünce vardı. “Dünya insanlar için hapishane olabilir mi?” yazısını okuyunca hem şaşırdım hem de kafamdan geçenleri doğrulayan şeyleri bulunca ürperdim doğrusu.
                Hoşça ve mutluca kalın. İnsanlık ölmedi daha(!) :)👈😍
                                                                                                                                                                                                                                                                     15.02.2018
                                                                                                                                             Halil Gönül
4/4

 1/4'e dön                

Görsel: Google Görseller

4 yorum:

  1. Gerçekten hala iyi niyet bu dünyayı çekilesi kılıyor...

    YanıtlaSil
  2. Valla hocam evet insanlık yapıyoruz bir çoğumuz ancak yaptığımız insanlığın karşılığını hayvanlık olarak geri aldığımız için insan soğuyor gerçekten işim nedeni ile sürekli insanlar ile uğraşıyorum bazıları gerçekten değerini veriyor bazıları da pişman ediyor. elinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Fakir Yazar,
      hayat bu işte; ne yaparsın! bir yolunu bulup devem ediyoruz her şeye rağmen. :)

      Sil

Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.