Zafer İkna olacak mı?

Zafer’le Rüyalarımız

                Zafer, hatırlıyor musun o rüyayı? Hani Glüten rüyası vardı ya. Şaşırmıştık, sen de şaşırmıştın elbette. Gerçek gibiydi değil mi? Glüten’in yapıştırma özelliğini ne kadar açık anlatmıştı o kim olduğu bilinemeyen bayan. En ilginç yanı da İsa Peygamberin, insanların önüne bazı yiyecekler serpiştirerek “işte, bunları yiyin; bakın göreceksiniz en kısa sürede farkını” diyerek o yiyeceklerin ismini söylüyordu. “Ceviz, badem, incir gibi yiyeceklerin buğdaydan daha sağlıklıdır Glüten’ den yana.”

            Ne düşünmüştük hatırlıyor musun o rüyadan sonra? Hani bir soru gelmişti aklımıza. “acaba o zamanda İsa peygamber Glüten’in zararlı olduğunu biliyor olabilir miydi?” Evet, açıkça soru buydu. Bu sorunun cevabı olumlu olamaz kesinlikle. Ama ceviz, badem veya inciri de önerdiği hiçbir kaynakta okuyup duymadık daha öncesinden.

            Bu rüyanın en önemli yanı şuydu bana göre, Glüten’in bir yapıştırıcı ve yapışkan bir madde olarak işlevini, işlevlerini çok net bir şekilde anlamamızı sağlamıştı.

            Şimdi bir başka yanını düşünmek istiyorum ben, sen ne düşünüyorsun bilemiyorum ama ben düşüncemi sana anlatayım. Elbette uzun süre önceleri glüten hakkında kitaplar okumuştum. Ancak ekmeği azaltmanın yolu olmadığı gibi başkaca da belli başlı beslenme kaynağı yoktur. İnsanların beslenmesinde ekmeğin yeri fazla. her sofrada mutlaka ekmek bulunur.. Hatta ekmek bile bulamayanlar var.

            Peki? Bizim ortak beynimiz neden İsa Peygamberi seçti bu durumu anlatmak için? Ne tür bir bağlantı olabilir? İşin içine bir din temsilcisinin hem de kendinden beynin sahibi- uzak olan bir temsilcinin bu durumu anlatması durumunu devreye sokan bu beynin yapmak istediği ne olabilir? Dikkate alınmalı mı, alınmamalı mı, sen ne diyorsun bu işe? Ancak dikkatini çekmek isterim ki, bilgiler doğru.

            Biliyorsun ilginç rüyalar sunduğu olmuştu daha öncelerinden de. Senin uyanman için olabilir mi bu rüyalar, hiç düşündün mü? Eski rüyaları çok düşündüğünü biliyorum.  Rüyalar günlük yaşamımızın yansımalarından başka bir şey değildir denilir bilirsin, mutlaka bir bağ vardır bir yerlerde ama bu bağ nedir, ne değildir bilmiyoruz öyle değil mi? Yakın zamanlarda da buna benzer bir şeyler düşündüğümüzü hatırlamıyorum, ya sen?

            Bak ne aklıma geldi, hani şu koltuk altındaki yumruyu hatırladın mı, kanser başlangıcı diye düşündüğümüz ceviz kadar olan yumruyu ve kendiliğinden patlamasını? Belki de onunla ilgisi vardır, bu rüyanın, olamaz mı? Her ikimizi de derinden etkilemişti o kanser ihtimali. Ve ölüm denilen sonsuzluğa kadar yok oluş, son anda hala yapılabilecek işlerimizin olduğu düşüncesini oluşturmuştu her ikimizde de. Biliyorum, sen adeta kurtuluş diye karşılamıştın ama seni de etkilediğini tahmin ediyorum ben. Yoksa bu ortak beynimiz neden böyle saçma denilebilecek bir oyun oynayıp bir şeyler anlatmaya çalışsın bize?

            “Elbette hayır!”  İnanıyor musun sen rüyalara diye sorduğun soruya cevaptır bu hayır. İnanmıyorum elbette ama bazılarını da düşünmeden yapamıyorum. Çünkü hayatımın bazı perdelerini sergiliyordu yirmi sene öncesinden. Ben ancak yaşadıktan sonra fark ettim bu durumları. Hiç unutamadığım en az üç rüya var bu tür olan. Her biri bir öncekinin devamıydı sanki arkası yarın dizisi gibi. Her rüya bir öncekinin durumunu tamamlıyordu. Senin anlayacağın, daha önceki durumları güncelleme yapıyordu beyin, son gelişen yaşanmışlıklara göre. Sanıyorum en son üçüncü rüyayla sahne kapandı veya ben öyle değerlendiriyorum.

            Ne olursun Zafer, ayağa kalk artık ve yaşamayı seç benimle birlikte. Tekrar ediyorum, şu duyguları bir yana bırak, hiç olmazsa bir süreliğine. Üzerlerine yeni duyguların eklenmesine izin, fırsat ver hiç olmazsa. Sen ve ben birlikte kazançlı çıkacağız bu durumdan. Ben adım kadar eminim bizim için iyi olacağına. Bak şu anda birbirimize sırtımızı dönmüş ama birbirimizden ayrılamayan iki kişi gibiyiz ama zıt yönlere doğru adım atmaya çalışıyoruz. Bir uçurumun ucundayız ve sen uçuruma doğru ben ise ters tarafa doğru çekmeye çalışıyorum. Hangimiz bir adım atabilirse her şey o yönde gelişecek. Sen adım atarsan ki ben bu duruma elimden geldiğince engel olacağım, uçurumdan aşağıya gideceğiz ve parçamız bile bulunmayacak uçurumun dibine düştüğümüzde. Eğer ben adım atabilirsem bir adım hatta adım bile olmayan küçük bir mesafe, kurtulma ihtimalimiz artacak Zafer. Anla artık bu durumumuzu ve bana yardım et ne olur, hiç olmazsa direnmeyi bırak! 

Devam edecek...
Görsel: H.G.