Zamanda yolculuktur hayat; bazılarına göre roman, bazılarına göre hikaye, bazılarına göre de şiir.
Oturdum parkta
Kahve içmeye.
Çıkardım kalemi
Bir şeyler karaladım not defterime.
Baktım şöyle kendi kendime
Dedim “Niye?”
Avareliğim üstümde
Faydam yok kendime diye.
Güldüm bir de; kalem ve not defterime.
Can attım kahve içmeye.
29.01.18
Halil Gönül
Hoş geldiniz.İlginiz için teşekkür ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.