Zafer, Kalk Artık
Zafer, kalk artık ayağa. Oturduğun yeter. Oturmak da ne kelime, ölü numarası mıydı yaptığın? Belki de ölüm isteğiydi, hala devam eden bir durum olabilir mi?
Dışarıda kocaman bir dünya
var kendi bildiğince dönen, hem de çok hareketli bir dünya. Her yer kıpır
kıpır, cıvıl cıvıl insanlarla dolu. Neden ilgilendirmiyor bu durum? Belki de
ilgilendiriyor ama ilgilenmemiş numarası yapıyorsun, olamaz mı?
Zafer, eskilere göre kendini daha
iyi hissediyordu ana hala ayağa kalkmaya zorlanıyordu. Sanki ayakları adım
atmak istemiyor gibiydi. İçinden geçenlerin tekrarlanıp durması azalmaya
başlamışlardı fakat olumsuzluklar daha sıklıkla tekrarlanmaya davam eder
durumda olduğunu fark ediyor onlara elinden geldiği kadar direnmeye çaba gösteriyor
bir an önce ayağa kalkmayı her şeyden çok istiyordu.
Kendisine oldukça acımasız
davrandığının farkında olmasına rağmen bir türlü önüne geçememesini bir türlü
anlayamıyor ve bu durumu üzerinde çok fazla durarak tek yapabildiği kendi
kendisini motive edecek durumlar yaratmaya çalışıyordu. Ve ayağa kalkacağı
zamanın çok yaklaştığı konusunda kendisini rahat hissetmeye zorladı.
Ne kadar büyük bir sevinç olduğunu kişilere anlatılabilecek
bir durum olmadığını düşünüyordu. Daima yaşanılan durumlar insanların kendisini
ilgilendiren şeylerdi. Üstelik Zafer yalnızdı. Dertlerini, sevinçlerini
paylaşabileceği hiç kimsesi yok. İşte bu nedenle kendisini ayağa kaldıracak
olan yine kendisinin kendisine yardımları olacaktı.
Görsel: Google Görseller
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.