Analar ve Oğulları

“Saffet, sen ütülü elbiseyi ne zaman giydin, ya da ütülü gömlek?” Yine şaşırtmayı başardım Saffet’i. Gözlerini patlattı, dik dik baktı, arkasından “haydaaaaaaaaaaaaaa!” diye kükredi. Etraftaki masalarda oturanların dikkatlerini çekti kükreme.

“Sadık, nerden aklına gelir böyle gıcık sorular, derdin beni gıcık etmek mi senin?” dedi. “başarıyorsun bu aralar gıcık etmeyi…”

“Ne gıcık etmesi yahu, aklıma geliverdi işte. Hatırlar mısın bilmem ama ben hatırlıyorum ananın söylediklerini. Ortaokula gideceğin zaman, hani elbiseni ilk giydiğinde, filinta gibiydin ya! O anda ne demişti anan?..”

“Ne bileyim oğlum ben, yarım asırı geçmiş, anamı unuttum neredeyse, dediğini nerden hatırlayayım? De hele, ne demişti meraklandım!” meraklandığı besbelliydi. Gözleri, kulağı iki dudağımın arasından çıkacak sesteydi. Anasını genç sayılabilecek yaşta kaybettiği için, anasından bahsedilmesi hüzünlenmesine yol açmıştı.

“Seni elleriyle giydirmişti, kravatını boynunda görebilmek için öğretmene gidip bağlatıp gelmişti. Kravatın boyunu da karışıyla almıştı hani! Kravatını boynuna geçirip ayarladıktan sonra ceketini giydirdi. İki metre kadar karşına geçip, beni de işaretiyle senin yanına geçirtip ‘aslanlarım benim, nazar değmesin tü tüü tüüü!’ dedikten sonra ‘hele bi okuyup böyük adam olun siz, kendi ellerimle ince belli, boyalı dudaklı, kiraz yanaklı, datlı dilli hanım alıvercem ikinize de’ demişti. Elbise kontrolü bitince itinayla çıkarıp bavula koydu. Hatırladın mı Saffet?”

“Çat pat hatırlıyorum. Sendeki kadar net değil kafamdakiler. Zaman zaman ütülü temiz elbiselerim olacağından söz ederdi. Karımın daima ütüleyivereceğinden bahsettiğini hatırlıyorum. ‘Şehirli, okumuş kızlar her bir şeyi bilir’ dediğini unutmamışım nedense.”

“Senin de aklından muziplik geçti değil mi? dürüst ol. Hadi sen söyle önce aklından geçenleri!”

“Ne kadar safmışız ya! Anamın dedikleri kafamızda yer etmişler. Sanki seninki farklıydı. Senin kız kardeşin yok ya, anan desteksiz desteksiz verip veriştiriyordu. Serbest atıştaydı anlayacağın. Ablam bozulduğu için anam destekli sallıyordu yine. Yok, okuyan kızlar iyi olurmuş, okudukları için daha becerikli olurmuş, yürekleri katı olsa bile okudukları için yufkalırmış… kocalarını severler saygıda kusur etmezlermiş… daha neler neler! Hatırlıyor musun sen de?”

“Hatırlıyorum tabii Saffet. Benzer şeyler düşünüyormuşuz. Davulun sesi uzaktan hoş gelirmiş demek ki. Analarımız o kadar hoş şeyler düşünmeleri de kendilerinin iyi niyetliliğindenmiş. Belki de çağ değiştiği için insanları da değiştirdi. Kadınlar da çok değişti elbette. İşleri güçleri hizmetçilik değil ya, dünya işleriyle uğraşıyorlar artık…”

Devam edecek...
Görsel: hg