eller

Var-Yok

Eskiden

İhtiyaçlar vardı,

İhtiyaçlara ulaşmak için de

Paraya;

Dostlarım

Ailem

Vardı

O zamanlar;

Hepsi de bir anda

Kanatlanıp uçtular,

Ben kaldım

Kör, topal

Ortada;

Yalpaladım

Sağa, sola

Motoru çalıştırdım

Sonra;

İhtiyacım kalmadı artık paraya, pula

Hatta

Varlığa;

Bir başıma

Koca Dünya’da;

Hava,

Su

Bir de

İki lokma

Yetiyor bana.

Yalnız

Kızgınım biraz

Zaman’a;

Akmıyor

Eskisi gibi

Yolunda;

Bir iş edindim sonunda;

Başladım

Karalamaya;

İhtiyacım yok

Artık

Paraya

Pula;

Dosta,

Düşmana;

Kendimim çünkü

Hem dost,

Hem düşman

Bana.

“Gelene merhaba,

Gidene uğur ola

Benden yana!

Darılmaca,

Gücenmece

Yok

Bundan sonra!”

24.03.18

Halil Gönül

Görsel: Google Görseller