Mutluluğun da Modası Olur mu?

Yeni Moda Mutluluk

                Mutluluk göreceli bir kavram ve daima mutlu olma gibi bir durum olası değil. Ancak akan zaman içinde verdiğimiz çaba ve aldığımız kararlar sonucunda istediklerimiz hedeflere ulaşmaya çalışırken olumlu sonuçların bize yaşattığı duygusal durumlardır, hazlardır söz konusu olan ve bir süre sonra etkisi geçer. Çünkü beynimizde hormonal denge değişmiştir. Bir başka karar verir ve yöneliriz.

                Özellikle son zamanlarda dünyada huzursuzluklar artmaya başladıkça “Mutluluk” kavramının evrilmeye başladığını düşünmeye başladım. Mutsuzluğun nasıl mutluluğa çevrilmesinin gerekliliği ve bunun için yollar gösterilmeye başladı açıkça.

                Mutsuz olmak ayıptır, göstermeyin mutsuzluğunuzu bastırın; tekerimize çomak sokuyorsunuza getirilmeye başlandı. Bunun yolunun da “eğitime önem verme, iyi bir eğitim almak çok da önemli değil, eğitimsiz de mutlu olacaksınız; sürüye katılın hayatınızı mutlu, mesut yaşayın. Bırakın yönetim işlerine karışmayı, o iş bizim işimiz”e getirilmeye çalışılıyor. Çöpçü olarak da mutlu olabilirsiniz, aç sürünerek de.

                1968 kuşağı çıktı tarihin bir yerlerinde ve dünyayı kasıp kavurdu uzun bir süre. Bu duruma çözüm olarak da “savaşma seviş” sloganı atıldı ortalığa 1980’lerde siyaset arenasında. 1980’lerde, siyasetle ilgilenme, yönetimle ilgilenme ve işine bak denildi. Bize çok uygun düştü ve yaşadığımız sürece geldik böylece. Dünyanın bizim gibi olan üçüncü dünya ülkeleri denilen geri kalmış tüm ülkelerinde benzer bir durum uygulanarak emperyalist ülkelerin ekmeğine yağ çalınmış oldu böylece. Geri kalmış üçüncü dünya ülkelerinin yöneticileri bu işin peşine düşerek kendi durumlarını pekiştirmeye çalıştılar kendi halklarının cahil kalmasını sağlayarak. Ne mi oldu sonucunda. Tıpkı bizde olduğu gibi diğerlerinde de cahil cühela, çöpçülük işi bulmaya çalışarak mutlu bir hayat sürüyorlar.

                Eğitimsiz toplumlar her zaman fakir, zayıf hatta yok olmaya adaydırlar ve mahkûmdurlar. İşte bu nedenle eğitim önemlidir hem de çok önemlidir kişi hayatında ve toplum hayatında. Yalnızca eğitimli ve varlıklı ailelerin çocukları iyi eğitim alabildiği durumlar ve toplumlarda çöpçü olabilmek bile mutluluk sayılır elbette. Başkalarının pisliklerini temizlemek, dünyayı temizlemeye çalışmak; elde bir süpürge, bir seyyar araba ve afili bir üniforma ile ortalıkta on, on iki saat karda kışta uğraşmak ve bir ömür boyu bu yaşama katlanmanın neresinde mutluluk ve üretkenlik?

                Çöpçüler olacaktır zaten. Amaç çöpçüleri çoğaltmak mı yoksa bir şeyler üretecek, üretime katkısı olacak bireyler çoğaltmak mı?

                Karar herkesin kendine ait elbette. Hangi aile çocuğunun çöpçü olarak yaşamasını ister, ya da çaycı? İyi bir eğitim aldıktan sonra eğer kendisi verirse kararını, olsun çöpçü ve çaycı ama çöpçülüğe ve çaycılığa zorlamak felakettir. Çöpçülüğe ve çaycılığa teşvik etmek cahilliktir. Toplum içinde türeyen afili hanımlardan bazıları ve yaşam koçu geçinenlerden de dâhil olmak üzer “çöpçü olarak da mutlu olabilirsiniz eğer isterseniz” diyerek akıllar veriyorlar. Neresi akıllıysa?

                Ha, çöpçülük ve çaycılık ya da başka alt gurup meslekler ve işleri, bu işlerle uğraşanları küçümsüyor eğilim, onlar da birer insan ve duyguları var herkes gibi. Yalnızca o kişiler yaptıkları işlerden memnun olmadığını, daha farklı işleri yapamadığı için zorunlu kaldığını anlatmaya çalışıyorum.

                Eğitimli, hatta iyi eğitim almış olanların da bir kısmı yaptığı işlerden veya iş yeri koşullarından memnun olmayıp yaşamlarında mutlu olamayabilirler ancak ellerinde mutlaka başka bir seçenekleri vardır. Geliri daha az olmasından dolayı tercihlerini mevcut işlerinden yana kullanmaktadırlar sadece. Acaba çöpçülerin böyle bir tercihi var mıdır sormak gerekir afililere. Bu tür, yani “çöpçü olarak da mutlu olabilirsiniz, ben yolunu biliyorum, size gösteririm” diyenlere denilse ki “bırak işini çöpçü ol, ya da çaycı ol” o zaman diyecek ki: “Ben o kadar dirsek çürüttüm, neden çöpçü olacakmışım?”

                Burada anlatılmaya çalışılan her hangi bir iş veya mesleği hafife alma değil ancak insanlara, özellikle yetişme çağında olan çocuklara “çöpçü olarak da mutlu olabilirsiniz” demenin akıllıca ve iyi niyetlilikle bağdaşmayan bir davranış ve düşünce olduğunu anlatmaya çabalamaktır.

                Sonuç olarak: eğitim önemlidir insan hayatında. İnsanın bakış açısını genişletebilir ve yaratıcılığı ve üretkenliği artar eğitimi sayesinde. Böylece toplumsal üretkenlikte az veya çok payı olur. Çevresine ve insanlara bakışı değişir daha insancıllaşır. Çivisi çıkmış bu dünyada hiç olmazsa incir çekirdeğini dolduracak sevgi kıvılcımları saçar ve bir şeylerin değişip daha iyileşmesini sağlayabilir.

19.02.18

Halil Gönül

Görsel: Google Görseller