Gelecekte yola çıkan sevgiliye

Bir tutam sevgiyle gel

Eyy

Görülmemiş,

Bilinmeyen sevgili!

Pazar Gözlemim-11-Yazma ve Yazarlık-Dülgerlik

Hissettiren odun

Kelime ve cümlelerle evlilik

                    Merhaba tekrar, sevgili Misafirler.

                Bu yazıyı yazmaya karar verdiğimde, pazar sabahı 03.41 idi. Dün uykusuz kalmıştım ve gündüz çarşıyı dolaşıp geldim biraz. Hava alabildiğince güzeldi ve ben üzerime aldığım ince süveterimi çıkarmak zorunda kaldım bir süre sonra ve kısa kollu tişörtle dolaştım caddede. Vücudum oldukça özlemiş güneş ışınlarını; bir rahatlık hissettim ve vücuduma kan yürüdüğünü çok net fark edebildim.

                Aslına bakılırsa çarşıya çıkarken kafamın içinde dolaşıp duran çok şeyler vardı. Blog yazılarımla ilgili, blog hakkında düşüncelerim, sayfayı görmek için bilgisayarı nasıl da heyecanla açtığımı, yorum gördüğümde ne hissettiğimi, takip veya izleyici sayısında artış, eksiliş olduğunda ne hissettiğimi düşünüyordum, çok çok farklı duygular sarıyordu zaman zaman beni.

                Blog sayfamda yazmaya başlayalı henüz altı ayını doldurmadı ama “Yazma, yazı” kelimeleri hakkında düşünmeye başladım biraz. Empati yaptım yazanlarla ilgili, yazmanın nasıl bir duygu olduğunu anlamaya çalıştım. Kendi deneyim ve içimdeki sesleri dinledim, gözlemledim epeyce.

“Ağır ol da molla desinler.”

Mevsimler

Yazdan kışa,

Kıştan yaza geçiyor içim;

Saniyeler içinde.

Aynı beden içinde ayrılık

Sıkıntı

İçimde sıkıntılar yumağı var,

Belirsizlik içinde nedenleri:

Kel kafada yumurta mı pişer?

Şerife

Haber saldım Şerife’ye,

Benimle evlensin diye.

Satamadım dünyanın anasını

Yeter

Satamadım gitti

Anket sonuçları

"Anket sonuçları"

ANKET

İçimdeki Ölüler

Gönül Bahçem

Yaslarını tuttum

Tek başıma,

Kara Bulutlar Etrafı Sardığında

Gönül

Ulan, 

Bir yanarsın,

Bir donarsın;

Kayıp giden hayat

Derbeder

Göz göre göre

Helak olup gidiyor ömür,

Gaz oldum uçuyorum

Değişim

Sıkamaz kimse

Daha beni,

Yollarda Neler Gördüm?

"Neler gördüm, neler."

Hayat Yolu

Yolda,

Yollarda,

Yolcular gördüm;

Kaybı Hissedilmeyen Varlık

Yaratık

Yaratık

Mal derler

Bazı insan maskelilere,

Pazar Gözlemim-10-Kadın Hakları mı?

Kadın-Erkek

Kadın Hakları mı, İnsan Hakları mı?

                 Sevgili Misafirlerim,

                Bu yazımda biraz farklı olan düşüncelerimi yazmaya çalışacağım. Şimdiden belirtmeliyim ki, yanlış anlaşılmasın. Kadın düşmanı falan da değilim. Yalnızca “kadın hakları” diye ağızlarda sakız gibi çiğnenen konunun aslında insan hakları içinde ele alınması gerektiğini düşünüyorum. Çünkü kadın da bu dünya da tıpkı erkek gibi bir insandır. Üstüne üstelik erkek cinsiyetten bir üstünlüğü ve avantajı da vardır.

          Erkek ve dişi cinsiyeti doğuran kadındır. Emziren, bakan, çeken, yetişmesinde ve kişiliğinin oluşmasında-ilk 5 yılda kişiliğin yüzde 93 veya 95'i oluştuğu dikkate alındığında- katkısı erkek cinsiyetten daha fazladır. Ancak bunlara rağmen en çok erkek cinsiyetten şikâyet eden de kadındır bir dişi cinsiyet olarak. Sanki bir tarihin bir yerlerinde kaybolmuş gibi kendini arama çabasındadır kadın. Kadının kaybolduğu toplumlar da kaybolmaya yüz tutarlar zaman içinde.

23 Nisan Çocuk Bayramı Kutlu Olsun

23 Nisan Çocuk Bayramı: Büyük önder Atatürk'ün geleceğe güven için çocuklara ne kadar güvendiğinin ve kendine güvenin en önemli göstergelerinden yalnızca biridir.

Ah Benim Yüreğim

Alevler

Kör Olası

Ah!

Ah benim yüreğim!

Gönlümün paşası.

Pazarda Satılmayanlardan

"Sur duvarları"

Cehalet Zırhı

Haddini bilir,

İnsan olan insan.

Kuş Olmalı Dalda

"Kuş ve dal"

Tünek

Bir yürek

Olmazsa tünek,

Kötü Huylarım

"Sigara dumanı"

Güvenmek

Sigaram elimde

Duman duman,

Olur havada

Gri civan;

O yazar

Ben okurum,

Sıkılırım bazen

Hemen atar

Ezerim.

Şikâyeti olmaz benden,

Ama ben 

Şikayetçiyim kendisinden;

Her dem

Alır beni benden,

Sormaz neden?

İdare edip gidiyoruz işte,

Olsam da ben benden.

Pazar Gözlemim-9-Tek Dünya Devletine Doğru Gidiş ve Referandum

İlk Örnek, Türkiye

               

Robotik

                   Sevgili Misafirler Merhaba,

                Bir süre önce tesadüfi olarak rastladığım bir haber okumuştum gazete ve internet haberlerinde, bir öneriydi bu fikir “Dünya Devleti Kurulmalı” diyordu.  Öneren de ünlü fizikçi Stephen Hawking. Başka uyarıları da vardı.

                Bu haberleri okuduktan sonra hafızamda yaşam boyu edindiğim bilgileri alabora ettim ve paçalladım tekrar tekrar. Gelişen teknolojileri ve yaşamım boyunca bildiğim gelişmeleri değerlendirdiğimde ne kadar hızlı yol aldığımıza şaşırdım bir anda. Daha dün elimizde radyodan ve siyah beyaz televizyondan başka bir şey yokken şimdi dünyanın öbür ucuyla ve uzayın oldukça uzak uçlarıyla iletişim halindeyiz. Robot teknolojisi ve genetik çok hızla ilerliyor.

                Bu yazımda çok uzatmak istemiyorum düşündüklerimi ve kestirmeden gideceğim genellikle. Bilim kurgu filmlerini izlemiştir hemen hemen herkes ve merak da etmişizdir genellikle. Bilim kurguların bir amacı da toplumu yavaş yavaş hazırlamaktır olacak ve oluşturulacaklara. Çünkü insan denilen varlık alışkanlıklarının dışına oldukça zor çıkar ve bu durum genlerinde kodludur o nedenle çok yavaştır değişip gelişmesi. Çünkü ayakta kalma yani yaşama içgüdüsü ağır basar ve değişime karşı dirençlidir.

Çiçeği burnunda Mühendislik anılarımdan bazıları-bavul-dolusu-kitap

Bir koca bavul dolusu mesleki kitap

"çiçeği burnunda mühendis"

                Yıl 1984 mart veya nisan ayıydı, bir uzun zarf verdi postacı elime ve imzamı istedi. Taahhütlüydü gelen zarf. Merakla aldım zarfı ve imzayı çaktım kara kaplı defterine postacının.

                Askerden geleli birkaç ay olmamıştı henüz ve birkaç devlet memurluğu sınavına katılmıştım. Askerlik havasını yeni yeni atmak üzereydim üzerimden. Heyecanla açtım zarfı ve içinden çıkardım katlanmış kâğıdı, okumaya başladım.  “… tarihinde görev yerinizde olmanız gerekmektedir aksi halde atamanız geçersiz sayılacaktır” ifadesi beynimden kızgın sular döktü birden.

                Görev yeri Van'dı ve benim en geç iki gün içinde görev yerimde olmam isteniyordu. Sevinemedim atandığıma, üzülemedim de. Bir garip oldum o anlarda. Sersem tavuk gibi tekrar tekrar okudum yazıyı, tarihine baktım tekrar tekrar, ne kadar bakıp okusam da değişen bir şey olmuyordu; hepsi de yerinde duruyordu.

Pazar Gözlemim-8-İnternet kesintisi ve referandum

        Merhaba sevgili Misafirlerim,

Referandum

                Üç dört gün kadardır yazamıyorum çünkü internete giremiyorum. Elektrikler kesildi bir öğleden sonra ve elektrikler geldi benim internet gelmedi bir türlü. Bekledim bir gün kadar, sonra “121” Telekom arıza servisini aradım. Aramaz olaydım, başım döndü, mideme kramplar girdi sinirden. 10 liralık kontur harcadıktan sonra: “teknik bir arızadan dolayı arıza kaydınızı alamıyoruz” uyarısı aldım Robottan. Birkaç kez daha denedim yine aynı cevap geldi.

                Bu arada Vodofon konturum çok az kaldığı için çarşıya çıktım.

Dost mu, Düşman mı?

Güya

İnsanlar vardır

Çevremizde,

Yakın,

Ya da uzak;

Seçimler yapmak zorunda kalırız bazen

Fidan

Zor Seçim

Bir seçim yapmaksa

Zorun,

Çivi olmak istiyorum

Çivi

Bazen

Sohbet etmek istiyor insan,

Sus, Söylenme Gönül

Eşek dediğin, eşekliğini bilendir.

Saklanan Söz

Sus gönül,

Otur;

Kıçın üstüne.

Pazar Gözlemim-7-Çocukların Pazarlık Gücü

Çocukluktaki direnç

tatlı kız

Merhaba tekrar, Sevgili Misafirler.

Bir Pazar gözleminde daha buluşmak üzereyiz. Bu yazımı yazmadan önce biraz demlenmeye bıraktım düşüncelerimi. Fazla sürmedi bir gün kadar oldu. Kararsız kaldığım konu: Aydın'a, Pazartesi 10 Nisan 2017 günü saat 18’de Sayın Başbakan’ın gelecek olması ve güvenlik tedbirleriydi. En sonunda kısmen de olsa yazmaya karar verdim birlikte.

                Her zamanki gibi öğleden sonra çıktım çarşıya ve biraz oturup kahvede, çay-kahve içerken birkaç kişiyle sohbet edip sonra dolaşmaya başladım alışveriş için. Bu hafta pazar yeri çok daha tenha görünüyordu, ortalık çok sakindi.

Kaşı beni, kaşıyayım seni mi?

Bukalemun

MİNNET

 “Kaşı beni,

Kaşıyayım seni.”

Kitap tanıtımı-Hiçliğin Kıyısında

Kitap

OKUDUM

Nedense bugün kahvaltıdan beri “Hiçliğin kıyısında, hiçlik” kelimeleri dolandı durdu aklımın ucunda. 

Canım sıkıldı bir süre blog gezmemden sonra ve bilgisayarı kapatıp uzun bir süredir kapalı olan televizyonu açtım belki bir şeyler değişir diye.  
Önce haber kanallarını karıştırdım, Mısır’da bir kilisede patlama olmuş ve 20 civarında ölü bir o kadar da yaralı varmış. Zaten canım sıkkın; tuzu biberi oldu can sıkıntımın bu haber ve geçtim başka kanallara. Birkaç defa seyretmiş olduğum eski bir film denk geldi beş on dakika ona baktım öylesine; olmadı rahatlayamadım ve kapattım televizyonu.

Bu arada aklımın ucunda dolanıp duran “Hiçlik ve Hiçliğin kıyısında” kelimeleri daha da hızlı dolanmaya başladı.  Okuduğum bir kitaptı “Hiçliğin Kıyısında” isimli kitap ve arayıp buldum. 13.09.2016 da okumuşum, göz attım tekrar hızlı bir şekilde ve hafızam tazelendi birden.

Gitmek mi zor, kalmak mı? Onu, gel de sen; bana sor!

Zor Karar

         Hafif siyah sakallı, esmer, uzun boylu delikanlı oturdu karşımdaki koltuğa “Merhabalar” diyerek. Bir arkadaş ziyaretindeydim o anda ve arkadaşla sohbet ediyorduk ileriden, geriden, işlerinden.

Selçuk-Şirince Seyahatim

 Şipşirin Şirince

07 Nisan Cuma günü Torbalı-İzmir- seyahatim oldu bir iş nedeniyle. Daha önceki yıllar her zaman İzmir üzerinden seyahat ederdim ve gidiş geliş toplamda 5 saat civarında bir yolculuk olurdu benim için ve oldukça da yoruluyordum.

Kitap Tanıtım-Huzursuzluk

                                OKUDUM

                 “Merhamet, zulmün merhemi olamaz!”

Huzursuzluk

                Okuduğum kitaplardan bir tanesini daha tanıtmaya çalışacağım bu yazımda. Haz aldım okurken, yormadan sohbet havasında geçen bir roman olmuş.

                                 Adı  :  HUZURSUZLUK:

                                Yazar: Zülfü LİVANELİ

                                Yayıncı: Doğan Kitap

                                Türü: Roman

      İlk    Baskısı Ocak 2017’de yapılmış olan bu kitabın bendeki baskısı 150.000 adet basılmış.

Bilindiği gibi, Zülfü Livaneli’nin özellikle son zamanlardaki romanları güncel içeriklerden beslenerek yazılan romanlardır. Ancak içlerinde tarihi dokular da bezenmiştir her birinde. Bu romanda da aynı özellik hâkim.

Bu romana başlamamla bitirmem bir oldu, beş veya 6 saat içinde bitirdim. Arada çay içtim canım.

Bir aşk kurgusu içinde, tüm kitap boyunca sıkmadan okunabilecek şekilde serpiştirilen, güncel ve tarihsel olaylar çok güzel bir şekilde dengelenmiş ve iddia tarzına dönüştürülmeden sindirilmesi kolay olan anlatım dili ile keyifle okunabilen, okuyucuyu boğmayan, sıradan insanların ağzından anlatılmış olaylar dizgesi şeklinde bir roman ortaya çıkmış.

KAŞIK-9

“İki kaşığı yan yana olmayacak kocanın, iki kaşığından birini mutlaka kıracaksın!”

BÖLÜM-9

22 Eylül 1988

uyku

KAŞIK

                Günler geçmek bilmedi Veysel için. Her ne kadar dersleriyle uğraşsa da işte çalışmak gibi olmuyordu. 

        Bir süre çalışıp sıkılıveriyordu ve başlıyordu etrafına bakınmaya. Zaman zaman takılıp arkadaşlarından yardım istiyor bazen de mahallesindeki öğretmenlerden yardım alıyordu. Öğretmenler onun gayretini çok takdir ediyor ellerinden gelen yardımı esirgemiyorlardı.

Yazı nasıl demlenir, tıpkı çay gibi?

“Yazı da demlenmeli, tıpkı çay gibi.” 

                  Merhaba sevgili okurlar,

                Hatırlayacaksınız mutlaka yazının başlığından daha önce “Yazı da demlenmeli, tıpkı çay gibi” demiştim.

                Nasıl demleniyor yazı? Ya da neden demleniyor? Demlenmezse ne olur? Demlenmesinin faydası veya zararı var mıdır? Gibisinden birçok soru gelebilir aklımıza. Ya da saçmalık deyip geçebiliriz. Çok kişiye de bir anlam ifade etmeyebilir.

Pazar Gözlemim-6-Cehalet ve Saygı

 Cehalet ve Saygı

Cemile

             Merhaba tekrar, sevgili misafirler.

            Evet, bir hafta daha geçti tatlısıyla, tuzlusuyla, acısıyla sevinciyle. Peki hiç düşündünüz mü bugüne kadar? Ömrümüzden bir gün veya bir hafta daha geçti diye. Galiba yaş ilerleyince insanlar daha fazla düşünmeye başlıyor böyle şeyleri.

                Genç ve orta yaşlarda iş, güç, sevda, kara sevda, çoluk, çocuk derken zamanın nasıl geçtiğini pek anlayamıyor insan. Hele bir de kendi adınıza çalıştığınız kendi işyeriniz varsa daha da hızlı geçiyor zaman. Adeta sel gibi akıp gidiyor zaman denilen kavram. Benim için de böyleydi tabii ki, bazen öyle olurdu ki: Gün 24 saat olarak yetmiyordu işleri bitirmeye ve mutlaka devam edilmesi gereken durumlar olurdu ve işte o zaman da var gücümle yüklenirdim işe, zaman da neymiş?

Sevgilime Methiyeler Dizdim

iki_sevgili

Ay Benim Sevgilim

Ay benim sarı civcivim,

İçimdeki Mevsimler

"Honaz Dağı"

Bana Ne?

İçimdeki kış mevsimi,

Susturamadım Geveze Sinemi

"Yollar Yordu Beni"

Yorgunum dostlar

Yorgun.

Eyerli misin vay vay, semerli misin vay vay?

"sözüm sana"

Sözüm Sana

Bu kadar şiddet varken,
Görmezlikten gelmen niye?

Neyim Ben?

Ben

“Dağ dağa kavuşmaz,

Ukala Şiir

yol

Yollar

Her yolun vardır

Bir başı,

Bir de sonu,