Uçtu Uçtu Hindi Uçtu

Hindi

“Ziyafet var, tez haber salın dostlara” dedi

Turp denen, semiz domuzcuğa benzer biri,

Seferber oldu emirerleri

Kanatlanıp uçtu her biri

Ağzından salyalar akıtarak, avuçlarını ovuşturan o turp denen biri

“Tez hazırlansın sofra” dedi,

Seferber etti, el pençe karşısında dizilmiş hizmetçileri

Noel baba erken gelmiş belli

Yılbaşı yortusu yemeğiydi.

Büyükçe, beyaz örtüler içinde bir masayı gösterdi

Karşısında bekleyen ezik, büzüklere;

Uzaktan geldikleri belli gözlerinde,

Yürüdü önden, kısa kuyruğunu sallaya sallaya;

Takip ettiler ezik büzükler, sendeleye sendeleye.

Korkulu gibiydiler, iliştiler sandalyelere,

Başladılar su içmeye.

Tez geldi davetliler,

Üç, beş kişiydiler.

Turp’ un sağ yanına oturdu kadın, heykele benzer

Kızılçamdan yontma, yüz kutrunda;

Belli, acemilik var ustasında,

Budak budamış, kabuk soymuş yalnızca,

Belli belirsiz hatları da;

Benziyor yüz kuturluk tomruğa.

Turp’un karnı başladı açlıktan guruldamaya,

Tahammülü kalmadı dayanmaya,

“Git bak şu mutfağa” dedi sağındaki tomruğa.

Şaşırdı tomruk, kalkıp yürüdü sonra paytak paytak,

Döndü geriye, olmuş tepetaklak;

Arkasında bir hıyar, ciyakladı viyak viyak;

Diyordu: “Turkey kanatlanıp uçtu, gözü kapalı, ayakları bağlı,

Adeta oldu uçak.”

Turp patlattı gözlerini, vurdu masaya ellerini

Şaşkına döndüğü halinden belli.

Açtı gözlerini ezik büzükler, uyku sersemi,

Anlayamadılar olup biteni.

Kalktı misafirler birer birer,

Hayal kırıklığı içindeydiler.

Bu yılbaşında da Hindiyi yiyemediler.

“En iyisi biz de gidelim” deyip kalktı ezik büzükler.

“Getirin onu” dedi turp, ağzından saçıldı tükürükler.

“Merak etme” dedi, sünnetli gibi yürüdüler ezik büzükler.

16.10.18

Halil Gönül

Görsel: Google Görseller