ŞİMDİKİ AKLIM OLSAYDI MI?

ŞİMDİKİ AKLIM OLSAYDI

                Belli bir yaştan sonralarında demez miyiz arada bir “şimdiki aklım olsaydı” diye. Bu ifadenin kullanıldığı anlar genellikle ciddi bir sorundan sonrasında yaralanmanın ve kan kaybının arkasından söylenir. Olağan gelmeyen bir durumdur içinde yaşanılan durum. Aslına bakılırsa yaşanmışlığı ve yaşanmışlığın arkasından edinilen dersin iyi çalışılmasından başka bir şey değildir. Bir faydası var mıdır veya olur mu?

            Bence faydası olan bir durum değildir nedenine gelince: durum geçmişe yönelik bir durumdur. Geçmiş olduğu için de durumla ilgili bir çözüm varmış gibi algılanır ve öyle düşünülmesi doğruymuş gibi değerlendirilir. Bulunulan noktadan bakıldığında geçmişte kalan bir durum her ne kadar geleceğe ışık tutabilse de tam çözüm sağlayamaz. Adı üzerinde geçmiştir. Geçmişin geleceğe etkisi ancak geçmişin değerlendirmeleri güncellenerek daha doğru tespitler yapılmasından geçer. Olaylar aynı nedenlerle ortaya çıksa bile aynı şekilde sonuçlar doğurmayacaktır. Ayn hataları tekrarlayarak olumlu farklı sonuçlar beklemek oldukça saflık demektir. Yaşanılan geçmişin öğrettiği bir şey olmamış demektir bu durum. Olay-yer ve zaman üçlüsü ayrılmaz parçalardır. Ancak birlikte değerlendirildiğinde yani her şey yerli yerine konularak ortaya çıkan yapboz resmine bakıldığında anlamlı bir resim görülebilir. Parçalardan bir tanesi bile hatalı olarak yerleştirilmişse resim tam olarak ortaya çıkmamış demektir. Resmin genel durumu ortaya çıkıp kavramamıza yetse bile sonuç olarak resim tam değildir ne yazık ki.

            Şimdiki aklım olsaydı daha az fedakârlıkta bulunurdum. Kendi dünyamın insanı olur ve kendi dünyamda yaşardım. Çünkü insanların geneli zaten kendi dünyalarını kurar ve kendi dünyalarında yaşarlar. Başkalarının dünyasında yaşamaya başladığınızda kendi dünyanızdan vaz geçmişsiniz demektir. Farkında olarak veya olmayarak kendi dünyanızdan vazgeçtiğinizde bir gün gelip başınızı sokacak bir dünya arayışına girdiğinizde bu durum imkânsızlaşır çünkü yeterli zamanınızın kalmadığı gerçeğiyle karşı karşıya kalırsınız. Bir dünya kurmak ve o dünyanın içini donatmak adım adım yapılan bir iştir. Önce dünyanızın sınırlarını nakış nakış işleyerek sınırları belirlemek gibi bir zorunluluk vardır.

            Bir insanın kendine ait bir dünyası yoksa eğer kişilik yapısında da zamanla bastırılan yapılanmalar oluşur. İlk anlarda rahatsızlık hissedilmez. Belki de hiç farkına varılmadan yaşam yolculuğu bitirilecektir. Ancak farkına varılmasına neden olan durumlar ortaya çıktığında çok şey, eksiklikler ve fazlalıklar netleşmeye başlayacaktır. Genellikle olumsuzluklar yaşanmaya başlanıldığında insan kendi dünyasında yaşamaya başlar ve kendi dünyasının sınırlarına doğru yolculuklar yapar. Bu yolculuklar düşünce hızındadır. Bu hız, saniyeler içinde o sınırların defalarca yoklanmasına yol açar. Eğer dikkatli bakılmazsa genellikle olumsuzluklar göze takılır her seferinde ve öyle bir girdaba düşer ki insan çıkamayacağına inanmaya başlar sürecin uzaması halinde.

            Fedakârlığın bir sınırı olmalı. Bu sınır kendine ait bir dünyayı yok edecekse bu durumun adı fedakârlık değil siliniştir. Yok oluştur. En küçük tökezlemede yere kapaklanmanın yolunu açmaktır. Kendi dünyanın kendine has ve kendine ait belirli renkleri vardır. Her dünya için geçerlidir bu durum. Renk çeşitliliği ne kadar fazlaysa o derecede huzurlu bir yer demektir. Herkesin istediği bir şey değil midir huzur ve huzurluluk. Huzurlu yaşayabilmenin yolu kendi dünyan olması ve o dünyaya ait olarak yaşamını sürdürmeye devam ettirmekten geçer.

            Dünyanızın rengi bol olsun.

Görsel: Google Görseller