Cumartesi, Ocak 20, 2018

İstasyonda Bekleyen Adam

Paslı Raylar

Bir adam gelir
gider
istasyona
her gün.

Yaslar sırtını duvara
Başını çevirerek sağa,
sola;
gelir diye
bir gün
umutla
bakar
tren yoluna.
Ne gelen olur,
ne giden
her gün;
Devam eder beklemeye
inatla.
günler günleri,
aylar ayları
derken
yıllar olmuştur geçen.

Bir çocuk dikilir
yanına
bir gün.
bakışırlar
üzgün üzgün;

“Kimin, kimsen yok mu senin?”
“Yok”
“Ya senin”
der çocuk
parıltılı gözlerle.
“Var”
Der adam
yol boyuna bakarak,
“gelecek”
gözleri parlar
O an.
“gelmez”
der

Çocuk
Raylara bakarak.
işaret eder;
“Baksana paslara”

Bakar
ama
inanmaz adam çocuğa.
tekrar bakar
sonra.
“senin işin ne burda?”
“Hiiiç”
Benim işim orda, burda;
Hasretim yuvaya
yatağa
Ana
babaya;
Seni gördüm
geldim buraya.
adam bakar sağa sola,
“tren ne zaman gelir ola?”
“Gelmiyor tren buraya,
ben doğduğumdan bu yana.”
şaşırır adam
“Yaaaaa!”

elveda der umutlarına;
Sarmaşır oğlana,
“sen geldin ya!
haydi düşelim yollara”
Ben sana arkadaş
sen bana yoldaş
uzanalım yeni umutlara.

02.01.2018
Halil Gönül




Görsel: Google Görseller

2 yorum:

  1. heeey sizin düzyazılarla şiirler farklı gerçekten deee. şiirler çok duygulu. düzyazılar daha gerçekçi bi de komiik :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. deeptone,
      teşekkür ederim;
      zaman zaman esiyor işte. Normalliğim ve anormalliğim arasında gidip geliyorum zaman zaman; biri normalliğimden diğeri de anormalliğimden ortaya çıkan şeyler. Sızlanmayı da sevmiyorum ama şimdilik idare edeceğim artık bir süre daha. Aslında arabesk hoşuma gitmeyen bir şey ama bazen deşarj olmam gerekiyor demek ki; hayatın gerçeği, ne yaparsınız. :)

      Sil

Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.