Zafer’in Çözümlemesi

Zafer’in Çözümlemesi

Neye benzetirsen benzet, her biri birinden beter. Yamalı bohça desen; binbir yamadan ibaret bohça, içine ne koysan çürümüş yama yırtıklarından dökülmeye başlar, iki adım öteye taşıyamazsın içine koyduğunu. Yamamaya kalksan yılmışsındır işe yaramayan yamaları yapıp durmaktan, üstelik ne yamalık, ne de yama yapacak iplik kalmıştır elde. Tek çare yamalı bohçayı atıp, elinde taşıyabildiklerini alıp yollara düşmektir. Demek ki o zaman kafadaki pelte kılıklı işini doğru yapmıyor. Ya da yapmaya kalkıyorsa da hiç kulak asılmıyor.

Gelelim örümcek ağı meselesine: örümcekler çok usta örgücüler. Değme tekstilciler su dökemez ellerine. Hatta inşaatçılara da ilham kaynağı olurlar da inşaatçılar örümcek ağı malzemesi gibi esneyebilecek bir malzeme üretmeyi hayal ederler ki depremlerde zarar görülmesin. Neyse, konuyu değiştirmeyelim. Örümcek ağının ölümle ilgisine gelelim.

Bilirsiniz, örümcek ağının herhangi bir noktasına dokunulduğu zaman her tarafında hissedilir titreşim. Dolayısıyla sorun nerededir anlaşılmaz. Titreştiren nedir bilinmez. İşte gönüllü olarak ölümü seçenin kafasının içi de aynen örümcek ağında olduğu gibi hem kafasının içinde hem de vücudunun her bir zerresinde aynı acıyı ve kederi hisseder, hissetmektedir.

Yapılacak bir şey kalır geriye, tüm örümcek ağını söküp atmak. İşte bu durum köklü ve önemli bilgi dağarcığını gerektirir. Gelebildiği o güne kadar bildiği, öğrendiğini sandığı her şeyi silip süpürmektir yapılması gereken. Söylemesi kolay belki ama yapılması o kadar kolay değildir. Bir insanın zırhıdır atılması gerekenler. Zırhlar aynı zamanda koruyucu gibi de iş görürler insan hayatında; sökülüp atıldıklarında insanda geriye kalan çok az şey kalır geriye; bazı insanlarda hiçbir şey kalmaz. Çünkü hayatları yalanlar üzerine kuruludur. 

Devam edecek...
Görsel: Google Görseller