Aşk!

-Aşk'ı anlatanlar yalan söylüyorlar. Yaşanılan aşksa eğer anlatılamaz. Anlatmak istendiğinde kelimeler yetersiz kalır. İşte bu yüzden anlatılamaz. Geveze hovardalar vardır ya hani, birisiyle selamlaşsa anlatır da anlatırlar. Dinleyen de sanır ki bir şey var aralarında, ama nerdeeeeeeeee.

-Çok ciddiye alıyorsun sen bu meseleyi.

-Evet, sadece ben mi, dünya ciddiye alıyor be. Ciddiye aldıklarından yaşamış gibi davranıyor herkes.

-Haydi ya! Hiç mi yok yani bu işi adam gibi yaşayan?

-Var var, var da, onlar da anlatamazlar zaten. Çünkü yaşarken ne olduğunun farkına varamazlar. Bir sarhoşluk halidir. Ne yaptığını, nereye gittiğini, neyi neden dediğini, yaptığını anlayamaz. Bilinç hali dumura uğramıştır. ‘sarhoşun mektubu okunmaz’ diye boşa dememişler her halde. Bilinçli olunamayan bir an veya anlar nasıl hatırlanılır da anlatılabilir? Aklın yatıyor mu?

-Her önüne gelen aşk anlatıyor ballandıra ballandıra. Kandırıyorlar mı?

-Öyle demek etik olmaz. Niye kandırmaya çalışsınlar ki! Yapmaya çalıştıkları başkalarından farklı olduklarını göstermek sadece. Şanslı kişi olduğunu kendisine inandırmaya çalışıyordur belki de. Belki de bu konuda insanların zafiyetinden yararlanmaya çalışıyor olamazlar mı? Toplumun fertlerine aşktan bahsedildi mi salyaları akar ya da gözyaşlarıyla birlikte sümükleri.

 

Görsel: Google Görseller