Salı, Mayıs 12, 2020

Covit-19 ve Maske

Covit-19 ve Maske

            Hava oldukça güzeldi, evde sıkıldım. Çarşıya yürüyerek çıkayım istedim, niyetim yürüyüş yapmaktı çarşıya çıkma bahanesiyle. Saat on beş civarıydı. Aydın’da eski “Salıpazarı” kurulmuyor artık, biliyorum ama eski alışkanlık vardı bende, neredeyse her salı çıkar, çarşıdaki veya resmi dairelerdeki işleri görür, pazardan da alış verişimi yapar dönerdim.

            Bomboş görünce önce inanmak istemedim ama durum ortadaydı, psikolojik olarak etkilendim boşluktan. Eski kalabalıkların seslerini duyar gibiydim adeta yürürken.
            Yürüdüm epeyce, güneşin sıcaklığını epeydir hissetmemiştim, bu sefer hissettim. Yürümek de hoşuma gitti. Yürürken durakta dikkatimi çeken iki erkek yolcu oldu. Yirmi, yirmi beş yaşlarındaydılar her ikisi de. Küçük beldelerden gelen bir minibüstü indikleri araba.
            Çalışan kişiler oldukları belliydi, büyük ihtimalle sanayide çalışıyorlardı çünkü elleri, yüzleri siyah yağ vb. boyanmalar vardı. Birisinde maske yoktu veya arabadan inmeden çıkarıp cebine atmıştı belki de. Diğeri siyah maske takmış ama arabadan durakta iner inmez ilk işi maskesini çıkarıp dürüp bıkıp kot pantolonunun arka cebine koydu.
            Zoraki taktığı belliydi, sadece arabaya binebilmek için takmıştı demek ki,  neye yaradığı hakkında pek bilgisi yok. Ayrıca il merkezinde maske takma zorunluluğu var ve çok kişiye göre ciddi sayılabilecek bir para bu ceza. Bir süre arkalarından yürürken izledim öylesine. Kısa bir süre sonra da görünmez oldular.
            Daha sonra çevreyi izledim. Aslında sadece o iki kişi değil aynı şekilde davranan, durumun ciddiyetini kavramayan. Anlatılamamış olduğu ortada bal gibi. İnsanlar duyarsızmış gibi davranıyorlar ama aslında duyarsız olmadıklarını biliyoruz, biz duyarlı toplumduk eskiden ve hala da aynı duyarlılığımızı koruduğumuz, yerel yönetimlerin yardıma çağırmasındaki katılım yoğunluğundan açıkça görünüyor.
            Bu kritik zamanlardaki dalgalı havalarda, insanların dayanışması önemli bir durum ayakta kalabilmeleri bakımından. İnsanı bu günlere getiren dayanışma halinde olabilmesidir ayrıca. Genlerimizde vardır dayanışma. 12.05.20
            
Görsel: Google Görseller

2 yorum:

  1. Bence bir ay sonra bir şey kalmayacak, her şey eskiye dönecek:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. üzülerek söylüyorum, keşke sizin kadar iyimser olabilsem.

      Sil

Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.