Çarşamba, Mayıs 24, 2017

Kaybettiklerinizin Farkında mısınız?

Saflık ve Sevgi

Şu çocukların saflığı,
Kahrediyor beni!
Büyüdük de ne oldu sanki?Tattık bol bol hainliği, hiçliği, ihaneti,
Bulduk sandık şefkati, sevgiyi;
Kandırdık kendi kendimizi.
Uğrunda vermeye razı değil miyiz her şeyi?

Büyüdük,
İyi mi?
Kaybettik her şeyi!
Bu da kahrediyor beni!
Onlar da aramaya başlamadan kendini,
Bir şeyler yapsak;
Daha iyi değil mi?
Biz de buluruz kaybettiklerimizi belki.
Davet ediyorum hepinizi,
Gözden geçirelim eğitim dediğimizi;
Kesilmesin çocukların sesi,
Gülmesi;
Kaybolmasın onların da neşesi,
Hiç bitmesin içlerindeki sevgisi.
Susmasın neşe dolu ezgisi.


24-05-2017-0532
Halil GÖNÜL
Görsel:Pixabay.com

4 yorum:

  1. Büyüdükçe kirlendik, büyüdükçe içimize menfaat girdi ve aslında büyüdükçe biz olmaktan insan olmaktan çıktık....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısınız Sevgili +Akilgenco. Hepsinden önemlisi içimizdeki çocuğu öldürdük acımadan ve sonra da farkında olmadan aramaya çıktık.

      Sil
  2. Çok duygulu idi yine. Çocukların bu devirde ;sanki daha çok duyar olduk çektiklerini. İçlerimiz sürekli sızlar oldu. Son günlerde SMA hastalığından ölen çocukların sayısı ki bir tek bu değil, ne hastalıklar var, bütün bunlar beni çok üzüyor. Yardımlaşma olsa belki kurtulanları olurdu. Bir de onlara zarar verenler. Ne yazacağımı bilemedim. Dilerim Allah tüm çocuklarımızı korur. Sağlıcakla Halil bey, kaleminize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba, sevgili +Ece Evren Hanım. Teşekkür ederim bu duygu dolu yorumunuz için.
      İçimizdeki çocuk ölünce sevgisiz ve duygusuz bireyler olup çıktık; böyle olunca da en zayıf halka olan çocuklarımız zarar görmeye başladı.

      Sil

Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.