Anladı Sonunda

Kısa Hayat

“Dipteyim,

Çöktüm iyice”

Dedi adam;

İlerleyen yaşında.

Gözleri mattı,

Tadı kaçıktı

Bekliyordu;

Tutup kolundan kaldırmasını,

Yanına sokulup

Sıkıca sarılmasını;

Umutsuz,

Kalbi kırıktı;

Bekledi öylece

Ayakta,

Düşmemek için zorlayarak dizlerini;

Anladı,

Yediği haltı

Ve

Canlandı;

Zoraki attı adımını,

Dosta,

Düşmana karşı.

İlkti

Bu kadar derinden hissetmesi

Yalnızlığı;

Görünce

Etrafındaki kuru kalabalığı.

Anladı,

Aldı nihayetinde

Ağzının payını;

Kucakladı

Bütün kaygı,

Tasalarını.

Bohçaladı

Attı sırtına bohçasını;

Terk etti

Kuru kalabalığı.

Elinde,

Avucunda

Kalan:

İçinde, gam

Keder

Dolu,

Kendi varlığı.

Olmasa da varlığı;

Aç yatıp tok kalkandı,

Kimseler anlamadı;

Zaman geldi umutlandı,

Zaman geldi hayıflandı;

Her şeyi içine attı,

Çok şey öğrendi

Doymadı

Kısacıktı hayatı.

27-11-2017

Halil Gönül

Görsel: Google Görseller