Oldum Divane

Deli

Yağdı yağmur
Çaktı şimşek
ekinleri sel aldı
bahar gitti
yaz geldi

Kalanına da
güneş etti,
aç,
sefil,
ortalıkta kaldım

Kendimi saldım.
oldum divane.
erdi diyorlar
döndüm deliye.
başladım
sövüp
siymeye;
hoş görün
bakmayın siz deliye.

Sövgü acizliktendir,

Bazen gerekli
meziyettendir.

Sanmayın
cehalettendir.

Koydun mu yerli yerinde

Taşı gediğine,
nehir bile çevrilir
başka yöne.

Deli deme
deliye
önce bak kendine

Akıllı mı sayarsın
afili kıyafetinle;
her şey ortadadır
istediğin kadar gizle
hele iyi bak deliye,
saklısı,
gizlisi
var mı diye?

Yok elbette.

Devam ediyor sadece

Sövüp siymeye.

Bazıları dua eder
yağmur diye,
bazılarının da
suratı kösele.
bitmez
bu mesele.
böyle gelmiş
böyle gider,
bazıları söver, siyer;
bazıları da

Ne bulursa yer,
ağzı kıçından beter.

30.12.2017

Halil Gönül

Görsel: Google Görseller