Pazar, Ağustos 05, 2018

Yazma Niyetim ve Blog

"Yazı yaz"
Yazma Niyetim ve Blog

            Öncelikle yazmalıyım ki, blog mantığı ilk zamanlarda yazmak için iyi bir yönlendirmeydi benim için; bir gayem olmuştu adeta. Yazma alışkanlığı kazanmak, özellikle düzenli yazmak bakımından önemliydi. Kimsenin okuması çok da önemli değildi, yalnızca kafamın içindekileri belli bir düzene sokup dışarıya akıtmaktı sadece.
            İlk başlarda biraz zorlansam da zamanla alıştım yazmaya. İşe de yaradı sayılır. Bir süre sonra işler karışmaya başladı. Blogger kuralları, seo falan derken artık kafama yatmayan şeyler düşünmeye başladım. Blogger olmak adeta tılsımını yok etmeye başladı.
            Bir süre sonra gördüm ki blog da kısa yazılar -300 kelime civarı- yazmak işe yarıyor ve kısa yazılarla da doğru dürüst bir şey çıkmıyordu. Bir süre devam etsem de zorlanmaya başladım. Sonunda tamam oldu dediğim zamanda da bu durumun yanlış olduğunu çünkü tam olarak dışarıya atılamayan şeylerin kafayı boşaltmak yerine karışmasına yol açmaya başladığını hissettim aynı zamanda da düşünme sınırlanmaya, kelime haznesi de değişmeye başladı bir süre sonra. Bir türlü doğru dürüst düşünememeye başladığımı da fark edince kısa yazı mantığını boşlamaya karar verdim kendimce.
            Bundan sonra yazacaklarımda sınırlama koymayacağım, düşünebildiğim, yoğunlaştığım şeyleri yazmaya çalışacağım. İlerledikçe konu karmaşası yaşamaya başladım. Birçok konu olmasına rağmen bir türlü herhangi birisi üzerinde yoğunlaşamadığım için doğru dürüst bir şey de çıkmamaya başladı. Kısacası kafamın içi hiç de hoşuma gitmiyor. Kum fırtınası var sanki.
            Yazdıklarımı kimse anlamlandırmaya çalışmasın bence, çünkü ben de anlamlandıramıyorum artık hiçbir şeyi hatta insanı bile. İnsan kadar anlamsız bir şey yok bu dünyada. Anlamsız şeyler yapıyorlar sonra da anlamlandırmaya çalışıyorlar. Tıpkı ben gibi; oturduğum yerden ellerimi açtım havaya, ağzım da açık bu arada; hani bir şey düşer belki diye. Anlayacağınız hazırlıklıyım yani. Böylesi daha iyi olacak galiba; alıştırsam iyi olacak kendimi.
            Bakmayın insanlara kızdığıma, belki de kendime kızgınlığımdandır, insanları matah saydığım için. İnsanları bir matah saymamdan dolayı kendimi pek matah görememiştim belki de tokatlarını yiyinceye kadar. Tokat yiye yiye de böyle oldu işte. Yediğim en son tokattan sonraysa insan yüzü göresim de kalmadı. İnsanın hiç olmadığı bir yer aramaya başladım. Bulursam söylerim elbette.
            “pes doğrusu” dedirtti bu sefer yediğim tokat. Bırakın şimşekler çakmayı yıldırımlar kapladı her yeri. Birçoğunun donu tutuşmuş hala haberleri yok gördükçe gülmekten kendimi alamıyorum. Eğlence buldum kendime desem yeridir. O kadar komik ki, kıçında, paçasında alevler alırken hiç haberleri olmadan eğlenmeleri, gülmeleri beni de güldürüyor ister istemez. Boşuna dememişler “elle gelen düğün bayram” diye.  İnsanları önemsemeyeceğim artık, istisnalar da var elbette ama “istisnalar kaideyi bozmaz” öyle değil mi? 
12.07.18-Halil Gönül
            
Görsel: Google Görseller

10 yorum:

  1. yazma eylemi aslında insanın içini boşaltması ve bu şekilde rahatlaması şeklinde de algılanabilir..insanın yazdıkça,beyninde gizli saklı kalan ama insanı rahatsız edecek derece de bunalıma sürükleyebilen birikmiş bilgilerin dışarıya çıkarılmasıyla rahatlaması,"öfke" patlamasını dindirmek,azaltmak,yok etmek şeklinde de anlayabiliriz..bunu "bıçağın kemiğe dayanması,bardağın taşması,dananın kuyruğunun kopması" vs gibi deyimlerle de anlatabiliriz aslında..neyse çok konuştum,elinize kaleminize sağlık yazma eylemi hakkında güzel bir paylaşımdı..🙂

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ertuğrul Yıldırım,
      evet, güzel bir açıklama, katılıyorum size. Çok konuşmuş da değilsiniz üstelik, sadece beş satır, sadece bir başlangıç yapmışsınız ama çok şey ifade eden bir başlangıç. Teşekkür ederim.

      Sil
  2. Halil Ağabey sen ister uzun yaz ister kısa yaz biz okuruz. Her seferinde yorum yapamasak da okuyoruz.

    İnsanları ve yaptıklarını kafaya takmamak gerek. Sana nasihat edecek hâlimiz yok ama bu devran böyle gelmiş; böyle gidiyor. Kimse değişmiyor daha da kötüye gidiyor. :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Recep Hilmi Tufan, teşekkür ederim güzel sözlerin için. Devran hep dönüyor değil mi? Döndüğü sürece elbette insanların da dönmesi normal. "Kötü" konusunda haklısın, ben de benzer düşüncedeyim. Öyle görünüyor ki, mağara devri bile aranır duruma gelecek belki zamanla.

      Sil
    2. Mağara devrini bilmiyorum ama aklım erdiğinden beri kötüye gittiğimiz aşikar :(

      Bu arada yorum araları reklam işi iyiymiş. Yolu nedir? :)

      Sil
    3. Reklam konusunda bir şey yaptığım yok klasik durumdan başka ama galiba Google amca torpil geçiyor. :)

      Sil
  3. Recep beyin dediği gibi her zaman yorum yazılmasa da siz varsınız Halil bey.. dediğiniz gibi bazen yazdığınız şey karşı taraftan anlaşlmayabilir, çunkü o sizin aklınızın ürettiği bir şey, yazı içindeki gizlı sokakları keşfetmek de bir mesai gerektiriyor.

    Aslında sadeleşmek belki de en güzeli nacizane. Elinize saģlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Momentos, haklısınız ve teşekkür ederim güzel dizeleriniz için. Anlaşılma durumuna gelince belki de yeterli sadelikte yazılamıyor düşünceler. ben bunu fark ediyorum yazarken bile ve her seferinde kendime söz veriyorum, "basit ve düz ifadeler kullanacağım" diye ama yazarken bir de bakıyorum uzayıp gidiyor cümleler. Boş veriyorum sonra da. Anlıyorum ki yazmak hakikaten zor zanaat. Biliyorsunuz mutlaka, klasik denilen eserlerin büyük bir çoğunluğu basit ve kısa cümlelerden oluşurlar. hem okuması hem de anlaması kolay olur çünkü.

      Sil
  4. genel olan budur diye birşey yok ki sevgili Halil bey, içinizden geldiği gibi, sizi nasıl rahatlatıyorsa öyle yazın.. diş macununu nasıl sonuna kadar sıkıyorsak, sizi sıkıntıya sokan şeyleri diş macunu misalı sonuna kadar boşaltın. şart-şurt neye göre kime göre?
    izleyicileriniz zaten yazılarınızı okuyacaktır.. seo - meo hepsi fasafiso.. ben kafama göre yazıyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ephendy,
      evet, bütün mesele bu galiba. Güzel bir örnek "diş macunu" benzetmesi. Teşekkür ederim.

      Sil

Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.