Nikotin de neymiş?

Nikotin

            Sigarayı bırakalı yedi gün oluyor.  Bir haftadır ağzıma almadım. Elli yıl -yarım asır- dile kolay. El eleydik. Kolay oldu dersem inanmayacaksınız ama kolay oldu. 

            Sigara çok inatçı, bildiğiniz gibi değil. Ne ayak oyunları çekiyor bir bilseniz. Daha ilk anda güya terleme nöbeti başlattı nikotin. Güya terleme tabii ki, yutar mıyım? Dakka bir gol bir yapacak aklı sıra. Nikotinin aklının ermediği bir şey var bu sefer. Beynimi satın aldım bu sefer. “kandır, kandırabildiğin kadar, atış serbest” dedim yüzüne karşı. “Tütün yok” diyecek beyin bedene. “nikotin fasa fiso, o da neymiş?” diyecek. Diyecek oğlu diyecek işte. Hepsi de palavra ben biliyorum ama beyin deyince ben de inanmış gibi yapıyorum.

            Ivırıp kıvırma diyor içimden bir ses. Ne diyorlarsa yaz, söyle işte.  Bırak palavrayı, beynin yeterince palavra sıkıyor zaten. Senin palavra sıkmana gerek yok. Ne hissedersen onu yaz yeter de artar bile. Tamam mı?

            -Tamam dedim, karşımda birisi varmış gibi.  Var aslında birisi ama gölge sadece, gölge adam. Üfürükte uçan cinsinden.

            Nikotin bağımlılığı ciddi bir bağımlılıkmış aslında. Hem de en tehlikeli ve sinsi bir bağımlılık. Ne akıllıca iş be yahu, hem paranı vereceksin hem de sağlığını. Adına da eğlenmek veya keyif diyeceksin. Palavra değil mi bu durum. Hangisi palavra, keyif yanı mı yalan yanı mı?

            Dedim ya beynime söyledim, “bu nikotini kandırıp benden uzak tutmak için elinden geleni yap, ister palavra sık, ister kurşun, istersen bıçak çek ama ne yap yap benden uzak tut.”

            Helal olsun beynime, bu sefer sahiden sevdim. Palavrayla uzak tutuyor nikotini benden ve benim işim de oldukça kolaylaştı sayılır. Şunun şurasında bir haftayı devirdik gerisini de getiririz gayrı. Şüphem kalmadı, bu sefer iş garanti.

            Bu gün yedinci gün, ne numara çekti nikotin biliyor musunuz? Tahmin bile edemezsiniz. Öğleye doğru sol karın boşluğumda bir şişkinlik belirdi önce. Sonrasında inceden inceye bir sızı. Böbrek, dalak, ciğer ne varsa yani, nikotinin tanış olduğu bütün duraklar alarm veriyorlar güya. Bende de yutacak göz var ya, yutmadım elbette. Beynime “duyurma bu teraneleri bana” dedim o da şak diye yaptı işini. Akşama doğru kendiliğinden geçip gitti hepsi de ağrıyanların.

            Beyni kandırmak güzel işmiş. İşe yaradı. Ben beyni kandırıyorum, beyin de her şeyi hallediyor. Kim derdi ki elli yıllık hanımdan boşanacağım dertsiz tasasız. Gıkı çıkmadı yahu gıkı. Bu günlere kadar boşu boşuna katlanmışım nazlarına, kaprislerine. “Boş ol, boş ol, boş ol.” Hepsi bu. Nikotin hatunla ayrıldık.             

             

Görsel: Google Görseller