Çarşamba, Aralık 13, 2017

Yetişkin ve Çocuk-4-Kavga mı Yapacak?

"Yaşasııııın köfteler!"
“Ayakta kalmayın beyefendi, buyurun oturun. Ben de sizinle konuşmak istiyordum. İyi oldu tesadüf etmemiz. 
Gece öğrendim olayı ve üzgünüm, inanın buna. Benim şimdilik oğlunuzla görüşmem pek hoş olmayacak ancak sizden özür dileyerek oğlunuzdan da özür dilediğimi söyler misiniz lütfen kendisine? 
Ben öğretmenim hem de yılların öğretmeni ama farkına varamadım anlaşılan ve anlatılanları duyunca şok yaşadım tekrar gözden geçirdim bazı davranışlarını. Anlaşılan oğlum rahatsız, yarından tezi yok araştırıp bulacağım nedenini. İzin aldım okulundan da bir hafta için.”
Aradan bir hafta veya on gün geçmişti ki çocuk okula geldi tekrar. Oldukça farklılıklar varmış o çocukta. Eve geldiğinde çok sevinçliydi oğulları. Çantayı fırlatıverdi yan tarafa “baba baba, anne size söyleyeceklerim vaaar!” diye bağırarak girdi içeriye. Anne ve babası zaten toplanmışlardı sesi duyunca. Merakla oğullarına bakan anne ve babanın gözleri çocuklarının dudaklarındaydı ne diyecek acaba? diye.
“O arkadaş geldi bugün okula. Eskisinden çok farklıydı, şebekliği de kaybolmuş üstünden, daha sakin ve yavaştı. Herkes sınıftan çıktı teneffüs zili çalınca. Ben defterimi katlayıp çantama koyarken biraz geç kalmıştım dışarıya çıkmak için. Bir anda onu görünce yanı başımda şaşırdım önce yine bir pislik yapacak sandım, hızlıca dışarıya atmak istedim kendimi ama kapıdan çıkamadan ‘özür dilerim senden” dediğini duydum arkamdan. İnanamadım dediğine, yanlış anladığımı düşündüm ve durakladım tekrar etti “gerçekten özür dilerim, seninle yalnızken söylemek istedim. Özür dilediğimi şimdilik diğer çocukların duymasını istemedim, beni horlarlar diye korkuyorum.” Dedi ve gelip bana sarıldı. “Arkadaş olalım mı?” dedi bana.
Ben de “belki bir süre sonra” dedim kendisine ve dışarıya çıktım. Düşünmek istiyorum bir süre. Güvenim yok çünkü o çocuğa.
Duyduklarına inanamayan ana ve baba sarıldılar oğullarına bir süre ve hiçbir şey demeden hep birlikte mutfağa geçtiler. “Bak ne yaptım sana?” dedi annesi masayı işaret ederek mutfakta.
“Yaşasın, annem benim; köftelere bak be nasıl da bakıyorlar bana, senin kadar lezzetli köfte ve patates kızartması yapan yoktur anne be. Hadi baba hadi hadi yiyelim şunları bekletmeyelim.” Diyerek babasının ve annesinin kolundan çekerek masanın etrafına oturdular hep birlikte.

4/4         
Önceki bölümler:
                                                                                                                                 08.12.2017
                                                                                                                                Halil Gönül
Görsel: Google Görseller

2 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. Emre Bozkuş,
      ne güzel! lise yıllarına kadar çok kuru geliyordu bana köfte; kuruyu tercih ediyordum kuru köfteye. :)

      Sil

Hoş geldiniz.
İlginiz için teşekkür ederim.