Toprağın dili

Bu toprakların da dili var

Açmaz ağzını

Bağrını yaranlara

Kim kime dum duma.

Kızgınlık ve kırgınlıklar.

            Kaç günlerdir birkaç satır yazacağım, kırgınlık ve kızgınlıklarım için ama bir türlü beceremeyişime kızıyorum.

Salim tatilde.

Salim’in tatili

            Salim, kafayı toparlamak için tatile çıkardı kendisini. Altmış yaşına yeni bastı. Yeni yaşını boşanma davasıyla kutladı hanımı. Evi de terk etti tahmin ettiğiniz gibi. Boşanma kısa sürede gerçekleşti.

Hayat ve Beklentiler.

Hayat

            Bu görüntüyü çekme nedenim, gördüğüm anda ilginç gelmişti sadece.  İlginçliği ise sanayi dükkânları arasındaki sınırda bölme duvarının bittiği nokta, sokak tarafında olması, yoğun kir, pas, yağ ve aynı zamanda yoğun egzoz gazları olabilen bir yerde.

            Öylesine çekilmiş bu resim sonradan çok şey düşündürdü bana.

Akıllı makineler insanlığı akıllandırabilir mi?

Yalan

            İnsan ve insanlık yalansız yapamıyor. İnsanlığı insanlar oluşturduğuna göre insanlar da yalan söylediğine göre, insanlığın yalansız olamayacağı ortada elbette.

Aşk'ın az'ı ve çok'u var mıdır?

Az Aşk, Çoooooooooook Aşk.

            Akşam yemeğimi yedikten sonra ağırlık bastı her zamanki gibi, tüm miskinliğimle attım kendimi aptal kutusunun karşısına. Gözlerimi zor açıyorum, uyku sersemiyim. Dizi rüya gibi geliyor. Bir süre zorladım gözlerimi ama boşunaydı zorlamam. 

Eleman, el-aman.

           

Eleman

 Kahvenin duvarı dibinde güneşe karşı ayakta koyu bir sohbet başladı. Şamata ağırlıklıydı konuşulanlar. İnsanlar birbirlerini uzun zamandır tanıdığı için laflarını sakınmıyorlar. Genellikle dinlemekle yetiniyorum onları. Keyfim de pek yoktu o gün.

Sevimli Torun

Minik torun

            -Herkesin aklı karışır arada bir, öğle değil mi?

            Yaşlı adama destek çıkan olmadı aile üyelerinden. Çünkü herkes biliyordu artık amacını. Elbette kimse kırmak istemiyordu kendisini. Tam tersine herkesin amacı iyilik yapmaktı bahaneler üretmesinin önüne geçmeye çalışıyorlar sadece.

            Yaşlı adam karısını kaybetmesinden beridir çok az dışarıya çıktı. Tüm tanıdıkları onu soruyordu ilk zamanlar. Gelenlere kötü davrandı. Kimseyi görmek istemediğini yüzlerine söyledi gelenlerin. Bir iki derken çabuk yayıldı kulaktan kulağa. Davranışından pişmanlık duymak bir yana bilinçli yaptığını söyleyerek kendisini savunuyordu üzerine gidildiğinde.

Başka memleketlerdekiler

Hayat

 

Başka memleketlerdeki eşekler nasıl anırıyor?

            Elli, altmış yıl öncesinde köyde yaşamak farklıydı. Köyden dışarıya çıkmayan o kadar çok insan vardı ki aklınız almaz, inanamazsınız. Kadın ya da erkek okuma yazma bilmez çoğunluğu çünkü okul yoktur köyde veya yakınlarda. Olanına da iki, üç saatlik yaya gidilerek varılır.

Neden suskun?

Eyvah!

suskunsun be tertip

Sen

Dondurmacı

Dondurmacı takıldı gözüme

Geçenlerde

Önünden geçerken;

Zafer’in Yaşama Tutunabilme belirtisi

Zafer’in Yaşama Tutunma İsteği Belirtileri

                Zafer, geceleri kendi kendimi motive edişim benim katlanabilirliğimi artırırken, olumlu bakışımı da artırıyordu ama içimi kemiren kanser olma riski beni esir almaya devam ediyordu. Zafer sen bunları seyrediyordun hiçbir duygu belirtisi vermeden ve bana hiç katkıda bulunmuyordun. Böyle olmasına rağmen yine de sana ne kızabiliyor ne de gönül koyabiliyordum. Sana rağmen hatta senin bana karşı düşmanca davranışına karşı ben yalnız başıma savaşmaya çalışıyordum içimdeki kötü duygularla.

Zafer kime karşı savaşıyor?

İki Ayrı Kişiyiz

                Zafer, seninle aynı bedende iki farklı kişi gibiyiz öyle değil mi? Birimiz ölümü, diğerimiz yaşamayı seçiyor. Ölümü seçen sensin yaşamı seçen de benim. Her ikimizi de yöneten aynı beyin oysa.  Bu nasıl oluyor dersin?

Zafer’in gitgelleri

İntihar isteği

            Zafer gitgelleri arasında boğulmamak için direncini güçlendirmeye çalışmalıydı. Ölüm isteği çok güçlü bir duygu, yaşam isteği de öyle.

Olan oldu

Dişlerimin Feryadı

            Diş ağrısı, oldum olası korktuğum şeydir. Yine başladılar keman çalmaya. El ele verdiler halay çekiyorlar sanki. İnceden bir sızı var ağzımın her yanında. Kafamın neresine dokunsam bir değil bin ah işitiyorum. Yüzüme su çalmaya bile korkar oldum bu aralar.

Ejderha Yumurtaları

            

Her zamanki gibi şamata vardı masada. En az on kişiydik ama devamlı artıp eksiliyordu. Cafer ile Cengiz’in yalan yarışı vardı bu gün yine. Başkaları da katılmak isterdi ama balonları hemen sönerdi. Cafer ve Cengiz iğne batırırdı onların balonlarına.

            Cafer: “eskiden her taraf ormanmış. Sincaplar taa Kars’tan çıkıp Edirne’ye kadar ağaçlar üzerinden zıplaya zıplaya gelirlermiş. Dedemin dedesi bile şahit olmuş.”

            Cengiz: “he valla, dedemin dedesi de söylerdi. Eskiden dedemin dedesi celeplik yaparmış. Uzun bir süre yapmış yani. Sonradan kasaplığa dönmüş gerçi. Memleketin her yanını dolaştığından hayvan aramak için, memleketin neresinde doğru dürüst yol var iz var bilirmiş. Bilinmedik bir yere gidecek olan olursa gelir ona sorarmış. Yol, iz tarif edermiş onlara sağ salim gidip gelsinler diye…”

Vay beeeeeeeeeee!

                

Şşşşt!

Kandırmışlar bizi dostum,

Zafer'i ayağa kim kaldıracak?

Zafer, Kalk Artık

                Zafer, kalk artık ayağa. Oturduğun yeter. Oturmak da ne kelime, ölü numarası mıydı yaptığın? Belki de ölüm isteğiydi, hala devam eden bir durum olabilir mi?

Zafer’in İsyanı

Nereye Kadar Zafer?

                Zafer, kendisini sorgulayıp durmaktan ve yargılamaktan yorgun düşmüş bir o kadar da bıkmaya başlamıştı. 

Yazarlık hevesi

Kahve

Oturdum parkta

Kahve içmeye.

Zafer çabalamaya devam ediyor.

Günlük- -08.04… -21⁰⁰/ Zafer

Zafer’in Çabaları

                 -Bu aralar içimi –kinlerimi, nefretlerimi, kırgınlıklarımı, kızgınlıklarımı- dökmek için çok çaba sarf ediyorum. Kimseyi kırıp dökmeden yapmanın yolu yazmak, yazmak, yazmak…

Avşarlı Emine

Sevgilim, 

bağlandım sana

Kördüğüm oldum baksana

Booom

İpler kopar ya bazen

Arada

Mutluluk

Mutluluk nedir,

Biliyor musun?

Gemi

Bazen,

Sessizce gitmek gerek

Olmayınca duyan

Bol Para

Zaman,

Bazen bozuk para –bol para- gibi

Söz Gelişi

Çıkmayasıca can,

Burnumun ucunda

Kibarca

“Gidiyorum” demişse

 Eğer

Biri,

Gökzengin

         

 Tıkırında olacak insanın işleri, alıp başını gideceksin gidebildiğin yere kadar. Nasıl, rahatlatan bir cümle, öyle değil mi?

            Öyle öyle. Bal gibi de istiyor insan. Ama boş cümle aslına bakılırsa. Çünkü hiçbir zaman insanların işi yolunda değildir. Gökzenginin bile. Gökzengin parasına para ilave edemezse zarar yazar hesabına. O nedenle işini bırakıp da bir yere gidemez. Tuvalete giderken bile gözü arkada gider, çalışanlarından birisi kazık mı atacak diye.

Oynayıverin Gari

Sorma Şam’ın şekerini

Gelen aratır gideni

Zırhınız ne kadar sağlam?

     

 Herkes gibi güneşten kaçıp gölgelere sığınmamıştı. Havuzun kenarındaki şemsiyesiz masanın yanındaki tek sandalyeye bırakıverdi kendini. Sandalye sıcak olmalıydı ama hiç aldırış etmedi.

Havuzun içindeki dalgaları seyretmeye başladı. Bütün dikkati dalgalardaydı. Adeta sörf yapıyordu.

Toprak

 Her fide toprağında kıymetli

Toprağı için de fide.

Deli deliyi nerede bulur?

            

deli

        Kahvelerin hayatımızdaki –erkekler için- yeri başkaymış. Bir tür tedavi merkeziymiş de farkında değilmişiz. Çocukluğumdaki köy hayatını düşündüm de kadınlar için dulluk –binanın güneş gören yanındaki duvar dibi- vardı. Her mahallede birkaç tane belli başlı yerler olurdu. Kadınlar evdeki işlerini bitirdiğinde, kirmenini, çorap örgüsünü, kazak örgüsünü alır çıkar o yere. Getirdiği küçük minderini koyar ve oturur üzerine. Genellikle ağaç kütüğü vardır oturmak için. Oturup sohbet ederken boş durmamak için elinde mutlaka bir iş olurdu.

Eyvah!

Eyvah, babama benziyorum!

Gözlerim sulanıyor durduk yerde

Bugün

 

Saldım kendimi bugün

Yavaş akıyor kanım damarlarımda

Nasılsın?

Nasılsın?

Unutmuşuz biz

Bir şey söyleyeceğim

Hepsi Yalan

Bakın çocuklar bana,

Bir şey söyleyeceğim

Zaman

Sonsuz Zaman

Gençlikle yaşlılığın farkı nedir?

Hiç düşündün mü azizim?

Biraz cesaret verince

Sünepe

Az da olsa neşe kalmış

Kıyıda köşede

Arayıp buldum

Ama

Ha Ha Haaa!

Allama, dallama

Uzaktan el sallama

Koş da gel yanıma

Ama

Sakın dokunma

Yüreğimi elçi gönderdim beynime

Ağzım Açık Kaldı

Ne dost, ne düşman olabiliyorum

Suyu çekilmiş fide

Aferin

Canan olmayınca

Can olsa da bedende

Çölde bir devetabanı düşün

Olmaz Ya!

Çölde bir devetabanı düşün

Yüreğim

Garip Yüreğim

Tenim yüreğimi korur

Yüreğim seni

Yeşil ışıklar yandı

Yeşil ışıklar

            30 Ocak cumartesi günü öğleden sonra gök gürültülü sağanak yağış vardı. Yakınlara yıldırım düştü. İrkildim.  İnternet kesildi o anda.  Yerimden kalkıp modeme baktım. Modemin hiçbir ışığı yanmıyordu. Power -güç- butonuna devamlı basıldığında ışık yanıyor ancak hiçbir işlevi olmuyordu. Yani diğer göstergelerin -ADSL, wifi, internet- çalışmasını sağlamıyordu.

En kötüsü ne biliyor musun?

En kötüsü ne?

            “En kötüsü ne biliyor musun?” dedi yaşlı adam suratını buruşturarak, karşısında oturan delikanlıya. Delikanlı dediysem de kırklı yaşlarda vardı. Etraflarında oturanlar altmışın üzerinde olduğu için delikanlı gibi duruyor aralarında.

yelken açmak

Neden?

Sızlanmak erdeme yakışmaz

Yelken söndürür

Sizin kaleden ne haber.

Kalemiz, bayrak direği ve bayrak

            Kale ve bayrak direği. Savunma ve özgürlük. Kafamda bu kelimeler dolanıp durdu eşlenik olarak. Dans ediyorlardı. Aralarındaki samimiyet görülebilir türdendi.

            Evet, mecaz girdim yine kaleye. Herkesin bir kalesi vardır mutlaka, kendisini içinde güvende hissettiği. Kalenin surları anne karnındayken atılır temelleri. Darlığı veya genişliğini yaşadığı çevre ve şartlar belirler.

istenen ne?

Ben ne istiyorum?

            Ben ne istiyorum? Sorusunu sordum kendime durduğum yerde. İyi mi ettim kötü mü ettim bilmiyorum soruyu sormakla. Kafamın içinden başka bir ses bağırdı kulaklarımın dibinde: “sahi, sen ne istiyorsun?” diye. Vongladı önce, sonradan netleşti sesin tonu. Tüylerim diken diken oldu. Hem korktum hem de şaşırdım. Tepemde birisi elinde kılıç bekliyor gibi hissettim. Yanlış bir şey istersem kellem gidecekmişçesine irkildim.

Doğru mu, yanlış mı?

Doğru ve yanlış

            Dikkati vermekte zorlandığım zaman zıtlıklar düşünürüm. Daha doğrusu düşünmeye çalışırım dikkatimi toplayabilmek için.  Doğru ve yanlış gibi.

Kankadırlar doğru ve yanlış. Daima birlikte dolaşırlar. İkisi de erkektir hem de s.. kadar. Nal derler mıh demezler. İnat mı inattırlar da. Burunlarından kıl aldırmazlar kimselere ama kendileri yolarlar burunlarındaki kılları. Bu yüzden sık sık nezle, grip olurlar ya da boğazlarını üşütürler giren havayı ısıtacak kıl kalmadığından burun deliklerinde.